Մինչև տասը տարեկանը լուսանկարչությունը պարզապես հեռավոր գաղափար էր։ Երբ տատիկս ինձ նվիրեց իմ առաջին ֆոտոխցիկը` թվային HP-ը, նա իմ մեջ ակնթարթային կիրք բորբոքեց, որը լուսավորեց ինձ: Այդ ժամանակից ի վեր ես ինքնուսուցման ճամփորդության մեջ եմ՝ սխալների և ուղղումների միջոցով ընկղմվելով այդ աշխարհում: Ես սովորեցի ֆիքսել պահի էությունը՝ պատմելով իմ պատմությունները, առանց խոսելու։ Այժմ 27 տարեկանում ես երախտագիտությամբ հետ եմ նայում այդ նվերին, որը փոխեց իմ կյանքը: Ես ինձ պարզապես լուսանկարիչ չեմ զգում, այլ վիզուալ պատմող:
Վերջին թարմացումը՝
27 նոյ, 2023 թ.