Mening Nomalum Sohibjamolim

Kitoblar Olami

Содржи реклами

За апликацијава

Bolgar yozuvchisi va shoiri Bogomil Raynovning „Mening noma’lum sohibjamolim“ asari muhabbat haqida hikoya qiladi. Muallif bu asarida g‘arb jamiyatining muhabbat haqidagi qarashlari, intilishlari, kamchiliklarini ochib bergan.
Muhabbat va yana muhabbat hikoya qiluvchi bu kitob, o‘ylaymizki, sizga manzur bo‘ladi.

Кемачамиз Сан-Јорџо оролини ајланиб о‘тгач, унинг мотори јадалашиб, јенгил ва бир маромда ишлај бошлади. Ko‘z oldimizda to Lidogacha yastangan moviy-yashil ko‘rfaz ko‘rindi. Ufqdan oshib o‘tishga ulgurgan bir necha motorli qayiqlarning qoldirgan ko‘pikli izlari suv sahnida to‘lqinlanardi.
Шамол кучаиб, сал салќинлашди. Kayutaning soyasiga o‘tganimdan ruhim tetiklandi. Афсуски, новимдаги ики ибодатксона и бита касрни инкор ќилгандим. Aks holda kayfim juda chog‘ bo‘lardi.
„Кујунма, - дедим о‘зимга-о‘зим. — Бу јог‘ини сал тиг‘изласанг барига улгурасан. Хориб-чарчаганда томоша ќилишдан има фојда бор? Барибир мијанга хеч нарса кирмајди».
Шу ксајолда денгиздан шахар томонга кескин бурилгандим, јонимдаги ајолга тегиб кедим. Ayol o‘qishga juda berilib ketgan shekilli, kechirim so‘raganimda qarab ham qo‘ymadi.
„Вој-бо“, бунинг кекаишини-чи! — дедим ичимда, унга ко‘з ќиримни ташлаб. Ајол кеккајармиди јо‘ќми, нома’лум, лекин атрофдаги хеч нарсага е’тибор бермај мутолаа ќиларди. Uning yuzi mahalliy ayollarnikidek yarq etib ko‘zni oluvchi toifadan bo‘lmasa-da, harholda chiroyli edi. Аввалига унинг чехрасини шунчаки бекорчиликдан кузатдим. Keyin «U haqiqatan ham go‘zal ekan», dedim o‘zimga-o‘zim. Јана бироз туриб еса ундан ко‘з узолмај ќолганимни џахл билен тан олдим.
У јуда још еди. Qiz bola bo‘lsa kerak, degan qarorga kelardim-u, ammo o‘zini tutishidagi qizlarga xos bo‘lmagan jiddiylik va barkamollik bunga yo‘l qo‘ymasdi. Qimmatbaho pushtirang matodan tikilgan kashtali ko‘ylagi sarv qomatiga chippa yopishib turardi. Ametis ko‘zli uzuk bezagan bir qo‘lida jurnal tutgan, ikkinchi qo‘li esa oppoq sumkaning bambuk bandidan ushlab olgandi.
„Бадавлат екан, — дедим о‘зимга-о‘зим. — Кекаиши бејизмас! Buning ustiga o‘zini hurliqo, odamlarni esa faqat unga tikilish bilan mashg‘ul, deb o‘ylaydi».
Мажите аслида сергап емасман. Lekin kamgap odam ham ichida ko‘p gapiradi.
Ayolning o‘qiyotgani kinoroman bo‘lgani uchun unga nisbatan g‘ashligim tag‘in oshdi.
Нихојат, у мутолаани тугатди. Jurnalni yopib sumkasiga tiqdi-da, nigohini ko‘tardi. Uning chag‘ir ko‘zlari mehribon va jiddiy boqardi. O‘ngu so‘lga o‘q otib, «xo‘sh, qayman, yoqimtoyginamanmi?» deydigan ko‘zlardan emasdi. Ајолнинг дениз шу’ласидан бироз ќисилган нигохи менинг јузимдан бефарк сирг‘алиб о‘тди-да, кеманинг ортида ќолајотган ко‘пикли «егат»да то‘хтади.
— Хаво јахши-а? — deb yubordim o‘zim ham kutmagan holda. Ајол Јавоб Бермади.
— Lekin issiqrog‘-a, nima deysiz?
Бу сафар ајол бамајликотирлик бил менга оркасини о‘гирди.
— Ба’зи бир одамлар билен сухбат куриш јуда кијин бо‘лади, — деди јонимдаги чол ќулог‘им остида по‘нг‘илаб. — Ular o‘zlarini oddiy bandalardan ko‘p yuqori qo‘yishadi.
Чолнинг кичкина ва намчил ко‘злари менга џариксох боќарди. Биз у билн об-хаво џусусида гаплашиб кетдик.

Што има ново

Use the app in 2 languages

Adjust the text to any size you like
Enable dark mode
Change the text color
Change the background color of the text
Change the text style (font)
And many other features available