ไม่ใช่แค่การจับตามองเธอเท่านั้น แต่เขายังรู้สึกว่าหล่อนมีบางอย่างจับใจเขาอย่างบอกไม่ถูก อับราฮิมเล่นเอาเถิดเจ้าล่อจนได้มาซึ่งจูบหวานๆ แน่นอนว่าเขายังมีลูกล่อลูกชนอีกเยอะ ที่จะได้มากกว่าจูบของเธอ
"จะเข้ามาทำไม ออกไปนะ"
"จะนอน เหนื่อย!"
"ก็ไปนอนที่อื่นสิ" น้ำค้างไล่เขาเพราะเห็นว่าในกระโจมกว้างแห่งนี้ยังมีเบาะนั่งนุ่มๆ อีกหลายตัว แต่ตรงนี้เท่านั้นที่เป็นฟูกขนาดใหญ่
"นี่กระโจมของฉัน และนี่คือที่นอนของฉัน ฉันจะนอนตรงไหนก็ได้"
อับราฮิมหรี่ตามองน้ำค้างอย่างมาดหมาย ยกมือขึ้นลูบเคราสากและเสยผม
"งั้นฉันจะไปนอนตรงนั้น"
อับราฮิมไหวไหล่เบาๆ เดินตรงมายังฟูกนิ่ม เขาจัดการกระตุกชายผ้าห่มและดึงแรงๆ จนผ้าห่มติดมามืออย่างง่ายดาย ร่างบอบบางแทบจะถลามาหาเขา
"อุ๊ย!"
อับราฮิมไม่พูดอะไร เดินดุ่มๆ เข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนตรงกลางฟูกแบบพอดี ทำให้น้ำค้างผวาตัวไปชิดริมๆ เพราะตอนเขาทิ้งตัวลงมาฟูกยุบลงไป เธอเกือบกลิ้งไปหาเขา
"นอน!" อับราฮิมตวาดเสียงกร้าวใส่ พร้อมกับส่งสายตาดุดันมาทางน้ำค้างนิ่งๆ
"จะนอน หรือจะให้ทำอย่างอื่นว่ามา" "
keyword: นิยาย, นิยายไทย, Thai novel, Thai ebook, hytexts, หนังสือ, lightoflove