MA’ARİF kelimesi; Güzellik, bilmek, öğrenmek, düşünmek ve inanmak gibi anlamlara gelmektedir… Kelime’ye, anlamının ötesinde yüklenilen sıfat ise; Şeyh’in sohbeti esnasında, müridleri tarafından tutulan not’ların kitab haline getirilmesidir. Tutulan not’lara kimi dönem makâlât ,kimi dönem ma’ârif ismi verilmiştir. Seyyid Burhâneddîn velî’nin üstâdı, sultânül ulemâ Bahâeddîn Veled’in “ma’arif’i ” bu sahada kaleme alınmış en önemli eserlerdendir. Mevlevi silsile’sinin, Bahaeddin Veled ile başlayan, Seyyid Burhaneddîn velî, Mevlânâ celaleddin Rumî, Şems-i Tebrizî , Sultan Veled, ayrıca aynı dönem, başka silsile sahibi , Hacı Bektâş-ı velî’nin ma’arif/makâlat eserleri günümüze kadar ulaşabilmiştir… Seyyid Burhâneddin veli sohbetlerinin, eğitici ve akıldan çıkmayan kısa örneklerle bezenmiş olması, sohbetlerin sıradan değil, etkileyici bir metod ile sunulması önemlidir… Tesbit ve öğütler neredeyse Atasözü olacak düzeydedir… Ancak, üstadın sohbetlerinin günümüze kadar layık olduğu vechile aktarılmaması, ilgisizliğin somut örneklerindendir… MA’ARİF: Seyyid Burhaneddin velî nin vefatından ortalama kırk yıl sonra, Mevlânâ Celâleddin Rumî ye müntesib, Aydemir oğlu Argun tarafından, muhtemelen parça parça yazılan sohbet metinlerinin tekrar yazılarak, muntazam bir kitab haline getirilmesidir…