History of Armenia

Histaprenius

Περιέχει διαφημίσεις

Περιγραφή εφαρμογής

(Αγγλικά)

Η ιστορία της Αρμενίας καλύπτει θέματα που σχετίζονται με την ιστορία της Δημοκρατίας της Αρμενίας, καθώς και με τον αρμενικό λαό, την αρμενική γλώσσα και τις περιοχές της Ευρασίας που ιστορικά και γεωγραφικά θεωρούνται αρμενικές.

Η Αρμενία βρίσκεται ανάμεσα στην Ανατολική Ανατολία και τα αρμενικά υψίπεδα, γύρω από τα βιβλικά βουνά του Αραράτ. Το ενώνυμο των Αρμενίων είναι σανό και το παλιό αρμενικό όνομα της χώρας είναι Hayk' (αρμενικά: Հայք, που σημαίνει επίσης "Αρμένιοι" στα κλασικά αρμενικά), αργότερα Hayastan (αρμενικά: Հայաստան). Οι Αρμένιοι παραδοσιακά συνδέουν αυτό το όνομα με τον θρυλικό πρόγονο του αρμενικού λαού, Hayk. Τα ονόματα Αρμενία και Αρμενία είναι εξώνυμα, που επιβεβαιώθηκαν για πρώτη φορά στην Επιγραφή Μπεχιστούν του Μεγάλου Δαρείου. Ο πρώιμος Αρμένιος ιστορικός Μοβσές Χορενάτσι πήρε το όνομα Αρμενία από τον Aramaneak, τον πρωτότοκο γιο του θρυλικού Hayk. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση του ενώνυμου και των εξωνύμων της Αρμενίας και των Αρμενίων (βλ. Όνομα Αρμενίας).

Στην Εποχή του Χαλκού, πολλά κράτη άκμασαν στα αρμενικά υψίπεδα, συμπεριλαμβανομένης της Αυτοκρατορίας των Χετταίων (στο απόγειο της ισχύος της), της Μιτάννι (νοτιοδυτική ιστορική Αρμενία) και της Χαγιάσα-Αζί (1600–1200 π.Χ.). Λίγο μετά τους Hayasa-Azzi ήταν η φυλετική συνομοσπονδία Nairi (1400–1000 π.Χ.) και το Βασίλειο του Urartu (1000–600 π.Χ.). Καθένα από τα προαναφερθέντα έθνη και φυλές συμμετείχε στην εθνογένεση του αρμενικού λαού. Το Ερεβάν, η σύγχρονη πρωτεύουσα της Αρμενίας, χρονολογείται από τον 8ο αιώνα π.Χ., με την ίδρυση του φρουρίου του Ερεμπούνι το 782 π.Χ. από τον βασιλιά Argishti Α΄ στο δυτικό άκρο της πεδιάδας του Αραράτ. Το Ερεμπούνι έχει περιγραφεί ως «σχεδιασμένο ως ένα μεγάλο διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο, μια πλήρως βασιλική πρωτεύουσα».

Το βασίλειο του Ουράρτου της Εποχής του Σιδήρου αντικαταστάθηκε από τη δυναστεία των Οροντιδών, η οποία κυβέρνησε την Αρμενία αρχικά ως σατράπες υπό την περσική κυριαρχία των Αχαιμενιδών και αργότερα ως ανεξάρτητοι βασιλιάδες. Μετά την περσική και την επακόλουθη μακεδονική κυριαρχία, το Βασίλειο της Μεγάλης Αρμενίας ιδρύθηκε το 190 π.Χ. από τον Αρταξία Α', ιδρυτή της δυναστείας των Αρταξιάδων. Το Βασίλειο της Αρμενίας έφτασε στο αποκορύφωμα της επιρροής του τον 1ο αιώνα π.Χ. υπό τον Τιγράνη τον Μέγα προτού περιέλθει στη ρωμαϊκή επικυριαρχία. Τον 1ο αιώνα μ.Χ., ένας κλάδος της κυρίαρχης δυναστείας των Αρσακιδών της Παρθικής Αυτοκρατορίας εγκαταστάθηκε στον θρόνο της Αρμενίας.

Στις αρχές του 4ου αιώνα, η Αρσακιδική Αρμενία έγινε το πρώτο κράτος που δέχτηκε τον Χριστιανισμό ως κρατική του θρησκεία. Οι Αρμένιοι έπεσαν αργότερα υπό βυζαντινή, περσική και ισλαμική ηγεμονία, αλλά αποκατέστησαν την ανεξαρτησία τους με το βασίλειο των Βαγκρατιδών της Αρμενίας τον 9ο αιώνα. Μετά την πτώση του βασιλείου το 1045 και την επακόλουθη κατάκτηση της Αρμενίας από τους Σελτζούκους το 1064, οι Αρμένιοι ίδρυσαν ένα βασίλειο στην Κιλικία, το οποίο υπήρχε μέχρι την καταστροφή του το 1375.

(Αγγλικά)

Η ιστορία της ανθρώπινης γλώσσας, η ιστορία της ανθρώπινης ιστορίας, η οποία χαρακτηρίζεται από μια ιστορία. Αυτός ο τίτλος είναι παραλλαγή. λογοτεχνία ιστορίας παραλλαγμένη γίνεται είναι αρχικά.

-Ηνώτατη περιφέρεια - αμνημονεύτων χρόνων από τον βασιλικό άνοδο
-Χιν περιφέρεια - Ερβαντούνι βασιλείας σχηματισμού από χριστιανούς ονομασίας του κράτους
-Μιτζναδάρ - χριστιανισμός κρατικής ονομασίας από την ιθαγενή-αζατογραφική μετακίνηση
-Νορ περιφέρεια - ξεκινάει η κίνηση των πολιτών και γίνεται η πρώτη αναγνώριση της χώρας.
-Νορειότερη περιοχή - συμπεριλαμβάνεται η πρώτη, δεύτερη και τρίτη χώρα, όπως επίσης και η ιστορία της Κίνας