백련초해 - 한자, 한문, 부수, 사자성어, 간체자

Ongaram Education

Bevat advertenties

Over deze app

Baengnyeonchohae is een boek waarin 100 studies uit de Chileongosi werden geselecteerd en in het Koreaans werden geïnterpreteerd om beginners Chinese poëzie te leren. Het is bekend dat het is samengesteld door Kim In-hu, en elk Chinees karakter in het originele Chinese gedicht heeft een Hun en een geluid, dus het heeft het karakter van een leerboek met Chinese karakters.
In het midden van de Joseon-dynastie, in de beginjaren van Injong, Myeongjong en koning Seonjo, was het neo-confucianisme, de basisideologie van de natie, op zijn hoogtepunt. Kim In-hu kwam uit Jangseong en was ook een leraar tijdens het bewind van koning Injong, en hij was een groot geleerde die Gi-seung Ki om advies vroeg toen hij ruzie had met Yi Hwang.
Baeknyeonchohae is een boek dat 100 van zijn beroemde Chinese gedichten behandelt en uitlegt in het Koreaans, dat is verspreid over de zee naar Japan en andere landen.Ongeveer 25% van hen is geïdentificeerd door onderzoek van junior geleerden.
Bovendien wordt Chinese poëzie ook Dangeum genoemd, en in de vrije tijd tussen lezingen over geschriften in Seodang worden honderden gedichten voorgedragen of bestudeerd, wat assortiment van karakters wordt genoemd. Wat voorafging aan het 'jamodeum' was de basisrecitatie van de achtervolging van 5 woorden en de Baengnyeonchohae van 7 woorden.
Kite, aan de andere kant, verwijst naar een paar zinnen van vijf of zeven letters. Chinees Chinese poëzie heeft twee coupletten en vier coupletten.In strofen of rijmpjes moet de laatste letter van het couplet tot dezelfde eenheid behoren waarin de hele Chinese tekst is verdeeld in 106 kleine groepen, die rijmpjes worden genoemd. Gewoonlijk is het woord 'rijm verwijderen' de richting waarin het rijm wordt gepresenteerd dat op poëzie moet worden toegepast. En onder de tonen, die de uitspraakclassificatie van Chinese karakters zijn, is er een principe dat plat en hoog laag, dat wil zeggen van hoog naar laag, van laag naar hoog, van hoog naar laag, en opnieuw met helling, moet worden gerangschikt volgens een bepaalde regel.
Deze regels houden verband met het feit dat Chinese gedichten meer teksten zijn dan gedichten. In Chinese poëzie verschenen voor het eerst de poëzie van de Zhou-dynastie en de Chosa van de Chu-dynastie. Op dit moment was het vrije poëzie, maar na de Han-dynastie is het veranderd in reguliere poëzie zoals Hypotheek en Ritme. In het Book of Poetry verwijst 'Pung' naar de liederen van het gewone volk en verwijst 'A' naar de teksten van rechtbankbanketten.
De studie van Chinese poëzie in Baengnyeonchohae werd gebracht van Hamryeon of Jeonjeon onder de zeven woorden poëzie geschreven door dichters uit die tijd, zoals Li Baek, Du Fu en Yu Jang-gyeong. Onderzoeken worden over het algemeen ingedeeld op materiaal, waarbij de volgorde van Hwa·San·Chun·Pung·Mon·Song·Juk·Kang·Ji wordt weergegeven. Afhankelijk van de editie zijn er gevallen waarin het een kleurcode heeft, zoals wit, rood en blauw. Bovendien kan worden gezegd dat dit boek een karakter heeft dat lijkt op dat van Dusianhae, in die zin dat het studies selecteert uit de zeven woorden en uitdrukkingen van die tijd en er woorden en woorden aan toevoegt. Het heeft ook de kenmerken van boeken over het leren van Chinese karakters, zoals Cheonjamun, Yuhap en Hunmongjahoe, in die zin dat elk Chinees karakter in Chinese poëzie een geluid en een Hun heeft.