Самарыцянскі алфавіт, або самаранскае пісьмо — прамы нашчадак палеаяўрэйскага пісьма, якім карысталіся старажытныя ізраільцяне (як яўрэйскія, так і самаранскія).
Самарыцянскі алфавіт выкарыстоўваецца для напісання святых тэкстаў самаранскай рэлігіі, такіх як Самаранскае Пяцікніжжа, якое напісана на самаранскай іўрыце, якая крыху адрозніваецца ад іншых разнавіднасцяў іўрыту.
Ён таксама выкарыстоўваўся для напісання самаранскай арамейскай мовы. Ён па-ранейшаму выкарыстоўваецца ў Наблусе і Холоне астатнімі самаранцамі.
Шрыфт напісаны справа налева, а над літарамі ў якасці знакаў націску напісаны галосныя.