Pierwszy gracz, który zostanie oznaczony jako „X”, ma trzy możliwe strategicznie różne pozycje do zaznaczenia podczas pierwszej tury. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jest dziewięć możliwych pozycji, odpowiadających dziewięciu polom w siatce. Jednak obracając planszę, odkryjemy, że w pierwszej turze każdy znacznik narożny jest strategicznie równoważny każdemu innemu znacznikowi narożnemu. To samo dotyczy każdego znacznika krawędzi (boku środka). Ze strategicznego punktu widzenia istnieją zatem tylko trzy możliwe pierwsze znaczniki: narożnik, krawędź lub środek. Gracz X może wygrać lub wymusić remis z dowolnego z tych znaczników początkowych; jednak granie narożnika daje przeciwnikowi najmniejszy wybór pól, które należy wykonać, aby uniknąć przegranej.[17] Może to sugerować, że narożnik jest najlepszym ruchem otwierającym dla X, jednak inne badanie[18] pokazuje, że jeśli gracze nie są doskonali, ruch otwierający w centrum jest najlepszy dla X.
Drugi gracz, który zostanie oznaczony jako „O”, musi odpowiedzieć na znacznik otwierający X w taki sposób, aby uniknąć wymuszonej wygranej. Gracz O musi zawsze odpowiedzieć na otwarcie narożnika znacznikiem środkowym, a na otwarcie środka znacznikiem rogowym. Na otwarcie krawędzi należy odpowiedzieć znacznikiem środkowym, znacznikiem rogowym obok X lub znacznikiem krawędzi naprzeciwko X. Wszelkie inne odpowiedzi pozwolą X wymusić wygraną. Po zakończeniu otwarcia zadaniem O jest postępowanie zgodnie z powyższą listą priorytetów, aby wymusić remis lub uzyskać wygraną, jeśli X wykona słabą grę.
Ostatnia aktualizacja
25 kwi 2023