History of Dominican Republic

Histaprenius

Zawiera reklamy

Informacje o aplikacji

Zapisana historia Republiki Dominikany rozpoczęła się w 1492 roku, kiedy urodzony w Genui nawigator Krzysztof Kolumb, pracujący dla Korony Kastylii, natknął się na dużą wyspę w regionie zachodniego Oceanu Atlantyckiego, która później stała się znana jako Karaiby. Zamieszkiwała ją Taíno, lud Arawaków, który wschodnią część wyspy nazywał Quisqueya (Kiskeya), co oznacza „matka wszystkich krain”. Kolumb szybko zajął wyspę dla Korony Hiszpańskiej, nadając jej nazwę La Isla Española („wyspa hiszpańska”), później zlatynizowaną na Hispaniola. Po 25 latach hiszpańskiej okupacji populacja Taíno w zdominowanych przez Hiszpanów częściach wyspy drastycznie spadła w wyniku ludobójstwa. Ponieważ pozostało mniej niż 50 000 ocalałych, zmieszali się z Hiszpanami, Afrykanami i innymi osobami, tworząc dzisiejszą trójdzielną populację dominikańską. Republiką Dominikany był hiszpański kapitan generalny Santo Domingo do 1821 r., z wyjątkiem okresu, gdy był kolonią francuską od 1795 do 1809 r. Była wówczas częścią zjednoczonej Hispanioli z Haiti od 1822 r. do 1844 r. W 1844 r. Dominikana uzyskała niepodległość został ogłoszony, a republika, często znana jako Santo Domingo aż do początku XX wieku, zachowała niepodległość, z wyjątkiem krótkiej okupacji hiszpańskiej w latach 1861–1865 i okupacji Stanów Zjednoczonych w latach 1916–1924.

W XIX wieku dominikanie często toczyli wojnę, walcząc z Francuzami, Haitańczykami, Hiszpanami lub między sobą, co doprowadziło do powstania społeczeństwa pod silnym wpływem caudillos, którzy rządzili krajem tak, jakby to było ich osobiste królestwo. W latach 1844–1914 Dominikana doświadczyła wielu zmian na stanowiskach kierowniczych, z 53 prezydentami (tylko 3 zakończyło swoją kadencję) i przyjęciem 19 konstytucji. Wielu przywódców przejęło władzę siłą militarną. Około 1930 r. Dominikana znalazła się pod kontrolą dyktatora Rafaela Trujillo, który rządził krajem aż do jego zamachu w 1961 r. Juan Bosch został wybrany na prezydenta w 1962 r., ale został obalony w wyniku wojskowego zamachu stanu w 1963 r. W 1965 r. Stany Zjednoczone poprowadził interwencję w środku wojny domowej wywołanej powstaniem mającym na celu przywrócenie Boscha. W 1966 roku caudillo Joaquín Balaguer pokonał Boscha w wyborach prezydenckich. Balaguer utrzymywał ścisłą kontrolę nad władzą przez większą część następnych 30 lat, kiedy reakcja USA na wadliwe wybory zmusiła go do skrócenia kadencji w 1996 r. Od tego czasu regularnie odbywają się konkurencyjne wybory, w których prezydenturę wygrywali kandydaci opozycji.