1 У сэрцы маім ёсць слова аб ліхадзействе бязбожных: марна баяцца Бога ў вачах іхніх.
2 Ён лічыць сябе настолькі важным, што не разумее і не адмаўляецца ад свайго граху.
3 Словы вуснаў яго ліхія і вераломныя; ён пакінуў здаровы сэнс і не хоча рабіць дабро.
4 Нават у ложку тваім ты замышляеш зло; няма нічога добрага ў тым шляху, на які ён ступіў, і ён ніколі не адмаўляецца ад зла.
5 Любоў Твая, Госпадзе, да нябёсаў; твая вернасць да аблокаў.
6 Праўда Твая цвёрдая, як высокія горы; твае рашэнні неспасціжныя, як вялікае мора. Ты, Госпадзе, захоўваеш і чалавека, і быдла.
7 Якая каштоўная любоў Твая, Божа! Мужчыны знаходзяць прытулак у цені тваіх крылаў.
8 Яны частуюцца багаццем дома твайго; Ты даеш ім напіцца з ракі Тваёй асалоды.
9 Бо ў Цябе крыніца жыцьця; дзякуючы Твайму святлу мы бачым святло.
10 Павялічце сваю любоў да тых, хто вас ведае; справядлівасьць Твая для тых, хто шчырым сэрцам.
11 Няхай пыхлівы не патопча мяне, і рука бязбожных няхай не прымусіць мяне адступіць.
12 Вось упаўшыя злачынцы, кінутыя на зямлю, няздольныя ўстаць!