Мяне завуць Франчэска, мне ўсяго васемнаццаць гадоў, і ў жыцці ёсць адна і адзіная рэч, якая сярод іншых ратавала мяне незлічоную колькасць разоў: каханне.
Таму што, калі ёсць каханне, няма занадта цёмнай ночы, няма сонца, якое не ўзыходзіць, і раслін, якія вянуць. Я не ўяўляю, як жыць, але ведаю, што нават у цемры святло маё ніколі не згасне.