Αυτό το τρίτο μάθημα διδάχτηκε κατά τη διάρκεια ενός οράματος που είχε η αδελφή Φαουστίνα στις 13 Σεπτεμβρίου 1935: «Είδα έναν άγγελο, τον εκτελεστή της οργής του Θεού, ακόμη και στο σημείο να φτάσω στη γη, άρχισα να ικετεύω τον Θεό για τον κόσμο με λόγια που άκουσα εσωτερικά, καθώς προσευχόμουν έτσι, είδα ότι ο άγγελος είχε εγκαταλειφθεί και δεν μπορούσε πλέον απλώς να εκτελέσει την τιμωρία».
Την επόμενη μέρα μια εσωτερική φωνή του δίδαξε αυτή την προσευχή στις χάντρες του κομπολόι.
"Απαγγέλλοντας αυτό το κομποσχοίνι, μου αρέσει να δίνω ό,τι απαιτείται από εμένα. Όταν οι σκληροί αμαρτωλοί το απαγγέλλουν, θα γεμίσω τις ψυχές τους με ειρήνη και η ώρα του θανάτου τους θα είναι ευτυχισμένη. Γράψε αυτό στις ταραγμένες ψυχές: Όταν η ψυχή δει και αναγνωρίστε τη βαρύτητα των αμαρτιών σας, όταν αποκαλυφθεί ολόκληρη η άβυσσος της δυστυχίας στην οποία βυθίσατε, μην απελπίζεστε, αλλά αφήστε τον εαυτό σας να ριχτεί με σιγουριά στην αγκαλιά του ελέους μου, Σαν παιδί στην αγκαλιά της αγαπημένης του μητέρας. Οι ψυχές έχουν πάνω από την ελεήμων καρδιά μου δικαίωμα διέλευσης Λέμε ότι καμία ψυχή που έχει στραφεί στο έλεός Μου δεν έχει απογοητευτεί ή αισθανθεί εκνευρισμό».
«Όταν προσεύχονται αυτό το κομπολόι με τον ετοιμοθάνατο, θα σταθώ ανάμεσα στον Πατέρα και την ετοιμοθάνατη ψυχή, όχι ως δίκαιος κριτής, αλλά ως ελεήμων Σωτήρας».
Το Ροδάριο περιλαμβάνει επίσης τον στοχασμό ορισμένων αποσπασμάτων από τη ζωή του Ιησού και της μητέρας του Μαρίας, τα οποία, σύμφωνα με το δόγμα της Καθολικής Εκκλησίας, έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ιστορία της σωτηρίας και ονομάζονται «μυστήρια».
Το κομπολόι χωριζόταν παραδοσιακά σε τρία ίσα μέρη, με πενήντα μαργαριτάρια το καθένα και τα οποία, όπως αντιστοιχούσαν στο τρίτο μέρος, ονομάζονταν κομπολόι.
Ενημερώθηκε στις
22 Μαΐ 2024