این سوم طی رؤیایی که خواهر فاوستینا در 13 سپتامبر 1935 داشت، آموزش داده شد: "فرشته ای را دیدم، مجری خشم خدا، که در شرف رسیدن به زمین بود. شروع کردم به التماس خدا برای جهان با کلمات I در حالی که به این ترتیب دعا می کردم. دیدم که فرشته رها شده است و دیگر نمی تواند مجازات عادلانه ای را اجرا کند.»
روز بعد ندای درونی این دعا را به مهره های تسبیح به او آموخت.
وقتی گناهکاران سرسخت تلاوت کنند، روحشان را پر از آرامش می کنم و ساعت مرگشان شاد. برای این جانهای پریشان بنویسید: وقتی روح سنگینی گناهان خود را دید و تشخیص داد، وقتی تمام ورطه بدبختی را که در آن غوطه ور شده است، نگذارید خود را ناامید کنید، بلکه بگذارید با اطمینان به آغوش او بیفتد. رحمت من به عنوان یک نوزاد در آغوش مادر عزیزش. این ارواح بر قلب مهربان من حق تقدم دارند. مبادا هیچ روحی که به رحمت من روی آورده است ناامید و تجربه نشود.»
"وقتی آنها این تسبیح را با مرد در حال مرگ دعا کنند، من بین پدر و روح در حال مرگ خواهم ماند، نه به عنوان یک قاضی عادل، بلکه به عنوان یک نجات دهنده مهربان."
تسبیح همچنین شامل تعمق بخشهایی از زندگی عیسی و مادرش مریم است که بر اساس آموزه کلیسای کاتولیک، به ویژه با تاریخ نجات مرتبط است و به آنها «اسرار» می گویند.
تسبیح به طور سنتی به سه قسمت مساوی تقسیم می شد که هر کدام پنجاه مهره داشت و چون با قسمت سوم مطابقت داشت به آن تسبیح می گفتند.
تاریخ بهروزرسانی
۲۶ فروردین ۱۴۰۳