غرور!! این همان چیزی است که زمان هرگز نابودش نمی کند، حتی دلتنگی هم قادر به شکستش نیست، ممکن است ضعیف شویم، حسرت بخوریم، نیاز داشته باشیم و آرزو کنیم که هر آنچه در غیبت اتفاق افتاده هرگز اتفاق نیفتاده باشد. موقعیت ها و جزییات را چنان می بخشیم که انگار دلمان از تلخی درد نگرفته است، هرگز نمی بخشیم و در زیر عرش دلتنگی بخشیده می شویم، اما قبل از سقوط ناگهان غرور جلوه می کند که حتی از پیگیری اخبارشان بازماند. از جایی که از غم و درد و درد و شکستگی آمدهایم برگردیم و در آخر نقاب قدرت را دوباره به سر میزنیم تا به لحظات دردناکی که قهرمانش از دست دادن و غرور و درد است پایان دهیم.
تاریخ بهروزرسانی
۱۸ بهمن ۱۴۰۱