Salmo 107

Apps Croy

Contén anuncios

Acerca desta aplicación

1 Dande grazas ao Señor, porque é bo; O teu amor dura para sempre.
2 Así din os que o Señor rescatou, os que rescatou da man do adversario.
3 e reunidos doutras terras, do leste e do oeste, do norte e do sur.
4 Deambularon polo deserto e por terras áridas sen atopar unha cidade habitada.
5 Tiñan fame e sede; a súa vida esvaráballe.
6 Na súa aflición clamaron ao Señor, e el rescatounos da súa aflición.
7 e levounos por un camiño seguro ata unha cidade habitada.
8 Que dan grazas ao Señor polo seu amor inquebrantable e polas súas marabillas para os homes,
9 porque sacia aos sedentos e sacia plenamente aos famentos.
10Sentáronse na escuridade e na sombra mortal, aflixidos, encadeados,
11 porque se rebelaron contra as palabras de Deus e desprezaron os consellos do Altísimo.
12 Por iso púxoos a traballar duro; tropezaron, e non houbo quen os axudase.
13 Na súa aflición clamaron ao Señor, e salvounos da súa aflición.
14 Sacounos da escuridade e da sombra mortal e rompeu as cadeas que os ataban.
15 Que dan grazas ao Señor polo seu amor inquebrantable e polas súas marabillas para os homes,
16 porque rompeu as portas de bronce e rompeu as barras de ferro.
17 Convertéronse en tolos polos seus camiños rebeldes, e sufriron polas súas iniquidades.
18Dáxelles noxo por toda comida e achegáronse ás portas da morte.
19 Na súa aflición clamaron ao Señor, e salvounos da súa aflición.
20 Enviou a súa palabra e curounos e salvounos da morte.
21 Que dan grazas ao Señor polo seu amor inagotable e polas súas marabillas para os homes.
22 Que ofrezan sacrificios de agradecemento e que anuncien as súas obras con cánticos de alegría.
23 Fóronse ao mar en barcos, para facer negocios na inmensidade das augas,
24 e viron as obras do Señor, as súas marabillas nas profundidades.
25 Deus falou e fixo que un vento movese as ondas.
26 Subiron ao ceo e baixaron ao abismo; ante tal perigo, perderon a coraxe.
27 Tambalearon, mareados coma borrachos, e toda a súa habilidade foi inútil.
28 Na súa aflición clamaron ao Señor, e el sacounos da súa aflición.
29 Reduciu a tormenta a brisa e calmou as ondas.
30 As ondas acougaron, alegraronse e Deus guiounos ata o porto desexado.
31 Que dan grazas ao Señor polo seu amor inquebrantable e polas súas marabillas para os homes.
32 Que o exalte na asemblea do pobo e que o louven na asemblea dos anciáns.
33 Converte os ríos en deserto e as fontes en terra seca,
34 fai estéril a terra fértil pola maldade dos seus habitantes.
35 Converte o deserto en pozas e a terra seca en mananciais.
36Alí establece aos famentos, para fundar unha cidade habitable,
37 sementa, planta viñas e colleita unha gran colleita.
38 El bendíceos e multiplícanse; e non deixedes diminuír os vosos rabaños.
39 Pero cando son reducidos, son humillados coa opresión, a deshonra e a tristeza.
40 Deus derrama desprezo sobre os nobres e fainos vagar por un deserto sen camiños.
41Pero el saca da miseria aos pobres e aumenta as súas familias como rabaños.
42 Os xustos ven todo isto e alégranse, pero todos os impíos calan.
43 Que os sabios reflexionen sobre isto e consideren a bondade do Señor.