Leiðbeiningar Unix
Ýmsar Unix / Unix skipanir ræddar varðandi kerfisstjórnun, netkerfi, skjalagerð og aðrar almennar skipanir o.s.frv.
Aðalatriði
✔ Alveg Ótengdur
✔ Bjartsýni fyrir farsímalestur
✔ Auðveld sigling
✔ Farsímalestur
✔ Hreint skipulag
Skipanir eru undir þessum hlutum:
Aðgangsstýring
Samskipti
Forritunartæki
Skjöl
Ritstjórar
Stjórnun skráa og skráa
Skjámynd og prentun
Skráaflutningur
Fréttir / Netkerfi
Vinnslueftirlit
Upplýsingar um stöðu
Myndvinnsla
Hljóð
Textavinnsla
X gluggar
vefur
Ýmislegt
- Unix og Unix skipanir
- Unix námskeið
- Unix stjórnunar- og netstjórn
UNIX FYRIR Byrjendur
AÐ BYRJA
AÐSTJÖRÐ SKRÁ
LEIÐBEININGAR
AÐILA leyfis
UMHVERFI
GRUNNVARNAÐUR
LEIÐIR & Síur
FERLAR
SAMSKIPTI
VI ritstjórinn
UNIX skel forritun
HVAÐ ER SKEL?
NOTA VARIABLES
SÉRSTÖK VARIABLES
Að nota fylki
GRUNNSTÖÐU
ÁKVARÐANATAKA
SKELLEYFIR
LOOP CONTROL
SKULDFJÖLD
TILBOÐ MEÐANIR
IO TILKYNNINGAR
SKEL TILGANGUR
MANPAGE HJÁLP
AVANCED UNIX
REGLULEGAR tjáningar
Grunnkerfi skráarkerfis
NOTANDA LYFJAGJÖF
Kerfisframkvæmd
KERFISLOGGING
SIGNALS og gildrur
Meira Offline Unix og Unix námskeið
Upphaflega var Unix ætlað að vera vinnubekkur forritara til að nota til að þróa hugbúnað til að keyra á mörgum kerfum, meira en til að nota til að keyra forritshugbúnað. Kerfið varð stærra eftir því sem stýrikerfið byrjaði að breiðast út í fræðihringnum, þar sem notendur bættu eigin verkfærum við kerfið og deildu þeim með samstarfsmönnum.
Unix var hannað til að vera flytjanlegur, fjölverkavinnandi og fjölnotandi í samnýtingu tíma. Unix kerfi einkennast af ýmsum hugtökum: notkun á venjulegum texta til að geyma gögn; stigveldisskráarkerfi; að meðhöndla tæki og ákveðnar tegundir samskipta milli ferla (IPC) sem skrár; og notkun á miklum fjölda hugbúnaðartækja, lítil forrit sem hægt er að þrengja saman í gegnum túlkun skipanalínu sem notar pípur, öfugt við að nota eitt einlynt forrit sem inniheldur alla sömu virkni. Þessi hugtök eru sameiginlega þekkt sem „Unix heimspekin“. Brian Kernighan og Rob Pike draga þetta saman í Unix forritunarumhverfinu sem „hugmyndin að kraftur kerfis komi meira frá samskiptum milli forrita en frá forritunum sjálfum.