ფონოლოგია არის ლინგვისტიკის ფილიალი, რომელიც შეისწავლის ხმოვან სისტემებს ენაში. ტერმინი "ფონოლოგია" მომდინარეობს ბერძნულიდან, კერძოდ "ტელეფონი" რაც ნიშნავს ხმას და "ლოგოსი" რაც ნიშნავს მეცნიერებას ან შესწავლას. ამ კვლევაში მკვლევარებმა შეისწავლეს, თუ როგორ არის ორგანიზებული, აღიარებული და წარმოებული ბგერები მსოფლიოს სხვადასხვა ენაზე.
ფონოლოგიის შესწავლის მთავარი მიზანია ენაში ბგერების განსხვავებების იდენტიფიცირება და ანალიზი. თითოეულ ენას აქვს უნიკალური ხმის სისტემა, რომელიც შედგება სეგმენტური ბგერებისაგან (როგორიცაა თანხმოვნები და ხმოვნები) და სუპრასეგმენტური ბგერები (როგორიცაა ინტონაცია, სტრესი და მარცვლების სიგრძე).
ფონოლოგიაში ბგერები ენაში იყოფა ფონემებად და ალოფონებად. ფონემები არის ძირითადი ხმოვანი ერთეულები, რომლებიც განასხვავებენ მნიშვნელობას ენაში. მაგალითად, ინდონეზიურში ბგერები /p/ და /b/ არის ფონემები, რადგან მათ შეუძლიათ შეცვალონ სიტყვების მნიშვნელობა, როგორიცაა "pat" და "bat". მეორეს მხრივ, ალოფონები არის ხმის ვარიაციები, რომლებიც წარმოიქმნება კონკრეტულ კონტექსტში. მაგალითად, [p] ბგერა "pat"-ში გამოითქმის ოდნავ განსხვავებულად, თუ ის წინადადების დასაწყისშია, როგორც "Pat is my name".