დავიბადე ვარეზეში 1984 წლის 7 აპრილს. ყოველთვის ვნებივრობდი ფოტოგრაფიით, ასევე იმ ცნობისმოყვარეობის წყალობით, რომელსაც მამაჩემი ყოველთვის აღძრავდა ჩემში სახლის ბნელ ოთახში განვითარებული მოვლენებით, ბავშვობიდან ვცდილობდი ძალებს. ფოტოგრაფია ჯერ მარტივი და ავტომატური, შემდეგ პირველი რეფლექსი ფილმით.ციფრული ფოტოგრაფიის მოსვლასთან ერთად ვყიდულობ ჩემს პირველ ნიკონს და ვიწყებ ექსპერიმენტებს ჯერ პოსტპროდუქციის გარეშე, შემდეგ კი რამდენიმე ძირითადი ფოტო რედაქტირების პროგრამით. მოზარდობის პერიოდში ვნება არასოდეს ცდება და ასევე მეგობრების გაცნობით, რომლებსაც იგივე ვნება აქვთ, ვიწყებ თვითნასწავლი ტექნიკის შესწავლას, ვიღებ შთაგონებას ჟურნალ National Geographic-დან პეიზაჟის ფოტოებისთვის და ასევე ვცდილობ სცადე ჩემი ძალები პირველ პორტრეტებზე კამერა სულ უფრო და უფრო განუყოფელი მოგზაურობის კომპანიონი ხდება, ჯერ კამერას ერევა, მაგრამ შემდეგ სულ უფრო მეტ უპირატესობას იძენს. ფოტოგრაფიის ეს სურვილი სახლში შესვლისასაც ჩანს, სადაც მხოლოდ ჩემი ფოტოების ნახატებია, რომლებიც შერწყმულიც კი არა, კედლებისთვის შერჩეულ ფერს ერწყმის. მოგზაურობისა და ფოტოგრაფიის სიყვარული ერთმანეთს აზიანებს, თაფლობის თვე ავსტრალიაში, მოგზაურობები ამერიკაში (ჯერ კიდევ სინანულით ვფიქრობ დატბორვის გამო დახურულ ანტილოპის კანიონში) მაიძულებს კუპონების კუპონების მოხმარებას და მაინც თუ დავფიქრდები, მე შემიძლია მოვიფიქრო ფოტოები, რომელთა გადაღება შემეძლო, მაგრამ არ გავაკეთე. ფოტოგრაფია ჩემი საქმე არ არის, არამედ ჰობია, რომელიც ჩემი თავისუფალი დროის დიდ ნაწილს იკავებს და მიბიძგებდა, რომ ჩემი ძალები, წარმატებულად, წარმატებით გამომეცადა. ფოტო გადაღებები ნათლობებში, ქორწილებში და პირად წვეულებებში.