History of Switzerland
შეიცავს რეკლამასაპლიკაციის შიდა შესყიდვები
10+
ჩამოტვირთვები
ყველა
info
ამ აპის შესახებ
(დოიჩური)
Die neuere Geschichte der Schweiz als Bundesstaat beginnt mit der Annahme der Bundesverfassung von 1848 წ. tralistisch aufgebaute Helvetische Republik sowie die 1803 gegründete und 1815 neu organizisierte «Schweizerische Eidgenossenschaft».
Die eidgenössischen Kantone gewannen 1648 im Westfälischen Frieden die Souveränität vom Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation. Diese Souveränität wurde 1815 vom Wiener Kongres bestätigt und die vor der «Franzosenzeit» bestehenden, bis heute gültigen Grenzen der Schweiz bis auf kleinere Abweichungen anerkannt. Wichtige Grundlinien in der Schweizer Geschichte sind der ausgeprägte Föderalismus und seit dem Zweiten Pariser Frieden von 1815 die internationale Neutralität, beruhend auf den Entscheidungen des Wiener Kongreses.
(ინგლისური)
1848 წლიდან შვეიცარიის კონფედერაცია არის შედარებით ავტონომიური კანტონების ფედერალური რესპუბლიკა, რომელთაგან ზოგიერთს აქვს ფედერაციის ისტორია, რომელიც 700 წელზე მეტს ითვლის, რაც მათ მსოფლიოს უძველეს შემორჩენილ რესპუბლიკებს შორის აქცევს.
რეგიონის ადრეული ისტორია დაკავშირებულია ალპურ კულტურასთან. შვეიცარია დასახლებული იყო ჰელვეტებით და ის რომის მმართველობის ქვეშ მოექცა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე I საუკუნეში. გვიან ანტიკურ ხანაში გალო-რომაული კულტურა შერწყმული იყო გერმანული გავლენით, შვეიცარიის აღმოსავლეთი ნაწილი გახდა ალემანების ტერიტორია. შვეიცარიის ტერიტორია VI საუკუნეში შევიდა ფრანკთა იმპერიაში. მაღალ შუა საუკუნეებში აღმოსავლეთი ნაწილი გახდა სვაბიის საჰერცოგოს ნაწილი საღვთო რომის იმპერიაში, ხოლო დასავლეთი ნაწილი იყო ბურგუნდიის შემადგენლობაში.
ძველი შვეიცარიის კონფედერაციამ გვიან შუა საუკუნეებში (რვა კანტონი) დაამყარა დამოუკიდებლობა ჰაბსბურგის სახლისა და ბურგუნდიის საჰერცოგოსგან, ხოლო იტალიის ომებში მოიპოვა ტერიტორია ალპების სამხრეთით მილანის საჰერცოგოსგან. შვეიცარიულმა რეფორმაციამ დაყო კონფედერაცია და გამოიწვია შიდა დაპირისპირების ისტორია ადრეულ თანამედროვე პერიოდში ცამეტ კანტონს შორის. საფრანგეთის რევოლუციის კვალდაკვალ, შვეიცარია დაეცა საფრანგეთის შემოსევის ქვეშ 1798 წელს და გადაკეთდა ჰელვეტის რესპუბლიკად, საფრანგეთის კლიენტ სახელმწიფოდ. ნაპოლეონის შუამავლობის აქტმა 1803 წელს აღადგინა შვეიცარიის სტატუსი, როგორც კონფედერაცია, ხოლო ნაპოლეონის პერიოდის დასრულების შემდეგ, შვეიცარიის კონფედერაციამ განიცადა არეულობის პერიოდი, რომელიც დასრულდა ხანმოკლე სამოქალაქო ომით 1847 წელს და ფედერალური კონსტიტუციის შექმნით 1848 წელს.
1848 წლიდან მოყოლებული შვეიცარიის ისტორია დიდწილად იყო წარმატებული და კეთილდღეობა. ინდუსტრიალიზაციამ გარდაქმნა ტრადიციული სასოფლო-სამეურნეო ეკონომიკა, ხოლო შვეიცარიის ნეიტრალიტეტმა მსოფლიო ომების დროს და საბანკო ინდუსტრიის წარმატებამ განაპირობა შვეიცარიის ასვლა მსოფლიოს ერთ-ერთი ყველაზე სტაბილური ეკონომიკის სტატუსამდე.
შვეიცარიამ ხელი მოაწერა თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმებას ევროპულ ეკონომიკურ თანამეგობრობასთან 1972 წელს და მონაწილეობა მიიღო ევროინტეგრაციის პროცესში ორმხრივი ხელშეკრულებების გზით, მაგრამ მან განსაკუთრებით წინააღმდეგობა გაუწია ევროკავშირში (EU) სრულ გაწევრიანებას, მიუხედავად იმისა, რომ მისი ტერიტორია თითქმის მთლიანად ( გარდა მიკროსახელმწიფოს ლიხტენშტეინისა) 1995 წლიდან არის გარშემორტყმული ევროკავშირის წევრი ქვეყნებით. 2002 წელს შვეიცარია შეუერთდა გაეროს.
Die neuere Geschichte der Schweiz als Bundesstaat beginnt mit der Annahme der Bundesverfassung von 1848 წ. tralistisch aufgebaute Helvetische Republik sowie die 1803 gegründete und 1815 neu organizisierte «Schweizerische Eidgenossenschaft».
Die eidgenössischen Kantone gewannen 1648 im Westfälischen Frieden die Souveränität vom Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation. Diese Souveränität wurde 1815 vom Wiener Kongres bestätigt und die vor der «Franzosenzeit» bestehenden, bis heute gültigen Grenzen der Schweiz bis auf kleinere Abweichungen anerkannt. Wichtige Grundlinien in der Schweizer Geschichte sind der ausgeprägte Föderalismus und seit dem Zweiten Pariser Frieden von 1815 die internationale Neutralität, beruhend auf den Entscheidungen des Wiener Kongreses.
(ინგლისური)
1848 წლიდან შვეიცარიის კონფედერაცია არის შედარებით ავტონომიური კანტონების ფედერალური რესპუბლიკა, რომელთაგან ზოგიერთს აქვს ფედერაციის ისტორია, რომელიც 700 წელზე მეტს ითვლის, რაც მათ მსოფლიოს უძველეს შემორჩენილ რესპუბლიკებს შორის აქცევს.
რეგიონის ადრეული ისტორია დაკავშირებულია ალპურ კულტურასთან. შვეიცარია დასახლებული იყო ჰელვეტებით და ის რომის მმართველობის ქვეშ მოექცა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე I საუკუნეში. გვიან ანტიკურ ხანაში გალო-რომაული კულტურა შერწყმული იყო გერმანული გავლენით, შვეიცარიის აღმოსავლეთი ნაწილი გახდა ალემანების ტერიტორია. შვეიცარიის ტერიტორია VI საუკუნეში შევიდა ფრანკთა იმპერიაში. მაღალ შუა საუკუნეებში აღმოსავლეთი ნაწილი გახდა სვაბიის საჰერცოგოს ნაწილი საღვთო რომის იმპერიაში, ხოლო დასავლეთი ნაწილი იყო ბურგუნდიის შემადგენლობაში.
ძველი შვეიცარიის კონფედერაციამ გვიან შუა საუკუნეებში (რვა კანტონი) დაამყარა დამოუკიდებლობა ჰაბსბურგის სახლისა და ბურგუნდიის საჰერცოგოსგან, ხოლო იტალიის ომებში მოიპოვა ტერიტორია ალპების სამხრეთით მილანის საჰერცოგოსგან. შვეიცარიულმა რეფორმაციამ დაყო კონფედერაცია და გამოიწვია შიდა დაპირისპირების ისტორია ადრეულ თანამედროვე პერიოდში ცამეტ კანტონს შორის. საფრანგეთის რევოლუციის კვალდაკვალ, შვეიცარია დაეცა საფრანგეთის შემოსევის ქვეშ 1798 წელს და გადაკეთდა ჰელვეტის რესპუბლიკად, საფრანგეთის კლიენტ სახელმწიფოდ. ნაპოლეონის შუამავლობის აქტმა 1803 წელს აღადგინა შვეიცარიის სტატუსი, როგორც კონფედერაცია, ხოლო ნაპოლეონის პერიოდის დასრულების შემდეგ, შვეიცარიის კონფედერაციამ განიცადა არეულობის პერიოდი, რომელიც დასრულდა ხანმოკლე სამოქალაქო ომით 1847 წელს და ფედერალური კონსტიტუციის შექმნით 1848 წელს.
1848 წლიდან მოყოლებული შვეიცარიის ისტორია დიდწილად იყო წარმატებული და კეთილდღეობა. ინდუსტრიალიზაციამ გარდაქმნა ტრადიციული სასოფლო-სამეურნეო ეკონომიკა, ხოლო შვეიცარიის ნეიტრალიტეტმა მსოფლიო ომების დროს და საბანკო ინდუსტრიის წარმატებამ განაპირობა შვეიცარიის ასვლა მსოფლიოს ერთ-ერთი ყველაზე სტაბილური ეკონომიკის სტატუსამდე.
შვეიცარიამ ხელი მოაწერა თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმებას ევროპულ ეკონომიკურ თანამეგობრობასთან 1972 წელს და მონაწილეობა მიიღო ევროინტეგრაციის პროცესში ორმხრივი ხელშეკრულებების გზით, მაგრამ მან განსაკუთრებით წინააღმდეგობა გაუწია ევროკავშირში (EU) სრულ გაწევრიანებას, მიუხედავად იმისა, რომ მისი ტერიტორია თითქმის მთლიანად ( გარდა მიკროსახელმწიფოს ლიხტენშტეინისა) 1995 წლიდან არის გარშემორტყმული ევროკავშირის წევრი ქვეყნებით. 2002 წელს შვეიცარია შეუერთდა გაეროს.
განახლდა:
უსაფრთხოება იწყება დეველოპერების მიერ თქვენი მონაცემების შეგროვებისა და გაზიარების წესების გაცნობით. მონაცემთა კონფიდენციალურობისა და უსაფრთხოების პრაქტიკები შეიძლება განსხვავდებოდეს თქვენი აპის ვერსიის, გამოყენების, რეგიონის და ასაკის მიხედვით. ეს ინფორმაცია მოწოდებულია დეველოპერის მიერ და შეიძლება დროთა განმავლობაში განახლდეს.
ეს აპი შეიძლება მონაცემთა ამ ტიპებს აზიარებდეს მესამე მხარეებთან
აპების ინფორმაცია და ეფექტურობა და მოწყობილობა ან სხვა იდენტიფიკატორები
ეს აპი შეიძლება მონაცემთა ამ ტიპებს აგროვებდეს
აპების ინფორმაცია და ეფექტურობა და მოწყობილობა ან სხვა იდენტიფიკატორები
მონაცემები დაშიფრულია ტრანზიტის პროცესში
მონაცემები ვერ წაიშლება
