History of Iceland
ផ្ទុកពាណិជ្ជកម្មទិញនៅក្នុងកម្មវិធី
10+
ការទាញយក
គ្រប់គ្នា
info
អំពីកម្មវិធីនេះ
(អ៊ីលិនស្កា)
Saga Íslands er saga byggðar og menningar á Íslandi, sem er stutt miðað við sögu landa á meginlandi Evrópu. Landnám hófst seint á 9. öld eftir Krist og byggðist landið fljótt, einkum frá Noregi (en einnig Bretlandseyjum). Landið tilheyrði engu ríki þar til Íslendingar gengu Noregskonungi á hönd með undirritun Gamla sáttmála árið 1262/64 ។ Noregur og Ísland urðu svo hluti af Danaveldi 1380. Samhliða þjóðernisvakningu víða um Evrópu ágerðist þjóðhyggja og sjálfstæðisbarátta Íslendinga 1 ðísold eftir með því að Ísland hlaut fullveldi 1. desember 1918. Danski konungurinn hélt þó áfram að vera konungur Íslands þar til Lýðveldið Ísland var stofnað 17. júní 1944 og varð þá að fullu sjálfstætt.
Sögu langra tímabila má greina niður í styttri tímabil eftir víðtækum stjórnarfarslegum, tæknilegum og félagslegum breytingum sem má afmarka með nokkuð skýrum hætti. En því fer þó fjarri að hægt sé að ákvarða endanlega hvaða atriði skipti mestu máli í sögu Íslands þannig að allir séu sammála ។ Þannig hefur ein athugun á 11 námsbókum í Íslandssögu á grunnskólastigi leitt í ljós að aðeins 12% nafngreindra einstaklinga eru konur á sama laríma o 9 og Sem dæmi sé gjarnan fjallað um landnámsmanninn Ingólf Arnarsson, sem fyrstur byggði Ísland, og Hallveigar Konu hans sé lítið getið។
(ភាសាអង់គ្លេស)
ប្រវត្តិសាស្រ្តដែលបានកត់ត្រារបស់អ៊ីស្លង់បានចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការតាំងទីលំនៅដោយអ្នករុករក Viking និងមនុស្សដែលពួកគេបានធ្វើជាទាសករពីអឺរ៉ុបខាងលិច ជាពិសេសនៅប្រទេសន័រវេសសម័យទំនើប និងកោះអង់គ្លេស នៅចុងសតវត្សទីប្រាំបួន។ អ៊ីស្លង់នៅតែគ្មានមនុស្សរស់នៅជាយូរមកហើយបន្ទាប់ពីនៅសល់នៃអឺរ៉ុបខាងលិចត្រូវបានតាំងទីលំនៅ។ ការតាំងទីលំនៅដែលបានកត់ត្រាជាធម្មតាមានចុះកាលបរិច្ឆេទត្រឡប់ទៅ 874 ទោះបីជាភស្តុតាងបុរាណវត្ថុបង្ហាញថាព្រះសង្ឃ Gaelic មកពីប្រទេសអៀរឡង់ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា papar យោងតាម sagas ប្រហែលជាបានតាំងទីលំនៅប្រទេសអ៊ីស្លង់មុន។
ដីនេះត្រូវបានដោះស្រាយយ៉ាងឆាប់រហ័ស ភាគច្រើនដោយ Norsemen ដែលប្រហែលជាបានភៀសខ្លួនពីជម្លោះ ឬស្វែងរកដីថ្មីដើម្បីធ្វើកសិកម្ម។ នៅឆ្នាំ 930 មេដឹកនាំបានបង្កើតទម្រង់នៃការគ្រប់គ្រងគឺ Althing ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាសភាចំណាស់ជាងគេបំផុតរបស់ពិភពលោក។ នៅចុងបញ្ចប់នៃសតវត្សទីដប់ គ្រិស្តសាសនាបានមកដល់ប្រទេសអ៊ីស្លង់ តាមរយៈឥទ្ធិពលរបស់ស្តេចន័រវេស Olaf Tryggvason ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ អ៊ីស្លង់នៅតែឯករាជ្យ ដែលជាសម័យកាលដែលគេស្គាល់ថាជា Old Commonwealth ហើយអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រអ៊ីស្លង់បានចាប់ផ្តើមចងក្រងឯកសារប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រទេសនេះនៅក្នុងសៀវភៅដែលហៅថា sagas of Icelanders ។ នៅដើមសតវត្សទី 13 ជម្លោះផ្ទៃក្នុងដែលគេស្គាល់ថាជាយុគសម័យនៃ Sturlungs បានធ្វើឱ្យអ៊ីស្លង់ចុះខ្សោយ ដែលទីបំផុតបានក្លាយទៅជាប្រទេសន័រវេសក្នុងសតវត្សទី 13 ។ កតិកាសញ្ញាចាស់ (1262–1264) និងការអនុម័តរបស់Jónsbók (1281) បានបញ្ចប់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវប្រទេស Icelandic Commonwealth។ ក្រោយមក ប្រទេសន័រវេសបានរួបរួមគ្នាជាមួយស៊ុយអែត (១៣១៩) ហើយបន្ទាប់មកដាណឺម៉ាក (១៣៧៦)។ នៅទីបំផុតរដ្ឋ Nordic ទាំងអស់ត្រូវបានរួបរួមនៅក្នុងសម្ព័ន្ធភាពតែមួយគឺ Kalmar Union (1397-1523) ប៉ុន្តែនៅលើការរំលាយរបស់វា អ៊ីស្លង់បានធ្លាក់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ដាណឺម៉ាក។ ភាពផ្តាច់មុខពាណិជ្ជកម្មដាណឺម៉ាក-អ៊ីស្លង់ដ៏តឹងរឹងជាបន្តបន្ទាប់នៅសតវត្សទីដប់ប្រាំពីរនិងទីដប់ប្រាំបីគឺធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ច។ ភាពក្រីក្រជាលទ្ធផលរបស់អ៊ីស្លង់ត្រូវបានកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងដោយគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិធ្ងន់ធ្ងរដូចជា Móðuharðindin ឬ "Mist Hardships" ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះចំនួនប្រជាជនបានធ្លាក់ចុះ។
Saga Íslands er saga byggðar og menningar á Íslandi, sem er stutt miðað við sögu landa á meginlandi Evrópu. Landnám hófst seint á 9. öld eftir Krist og byggðist landið fljótt, einkum frá Noregi (en einnig Bretlandseyjum). Landið tilheyrði engu ríki þar til Íslendingar gengu Noregskonungi á hönd með undirritun Gamla sáttmála árið 1262/64 ។ Noregur og Ísland urðu svo hluti af Danaveldi 1380. Samhliða þjóðernisvakningu víða um Evrópu ágerðist þjóðhyggja og sjálfstæðisbarátta Íslendinga 1 ðísold eftir með því að Ísland hlaut fullveldi 1. desember 1918. Danski konungurinn hélt þó áfram að vera konungur Íslands þar til Lýðveldið Ísland var stofnað 17. júní 1944 og varð þá að fullu sjálfstætt.
Sögu langra tímabila má greina niður í styttri tímabil eftir víðtækum stjórnarfarslegum, tæknilegum og félagslegum breytingum sem má afmarka með nokkuð skýrum hætti. En því fer þó fjarri að hægt sé að ákvarða endanlega hvaða atriði skipti mestu máli í sögu Íslands þannig að allir séu sammála ។ Þannig hefur ein athugun á 11 námsbókum í Íslandssögu á grunnskólastigi leitt í ljós að aðeins 12% nafngreindra einstaklinga eru konur á sama laríma o 9 og Sem dæmi sé gjarnan fjallað um landnámsmanninn Ingólf Arnarsson, sem fyrstur byggði Ísland, og Hallveigar Konu hans sé lítið getið។
(ភាសាអង់គ្លេស)
ប្រវត្តិសាស្រ្តដែលបានកត់ត្រារបស់អ៊ីស្លង់បានចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការតាំងទីលំនៅដោយអ្នករុករក Viking និងមនុស្សដែលពួកគេបានធ្វើជាទាសករពីអឺរ៉ុបខាងលិច ជាពិសេសនៅប្រទេសន័រវេសសម័យទំនើប និងកោះអង់គ្លេស នៅចុងសតវត្សទីប្រាំបួន។ អ៊ីស្លង់នៅតែគ្មានមនុស្សរស់នៅជាយូរមកហើយបន្ទាប់ពីនៅសល់នៃអឺរ៉ុបខាងលិចត្រូវបានតាំងទីលំនៅ។ ការតាំងទីលំនៅដែលបានកត់ត្រាជាធម្មតាមានចុះកាលបរិច្ឆេទត្រឡប់ទៅ 874 ទោះបីជាភស្តុតាងបុរាណវត្ថុបង្ហាញថាព្រះសង្ឃ Gaelic មកពីប្រទេសអៀរឡង់ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា papar យោងតាម sagas ប្រហែលជាបានតាំងទីលំនៅប្រទេសអ៊ីស្លង់មុន។
ដីនេះត្រូវបានដោះស្រាយយ៉ាងឆាប់រហ័ស ភាគច្រើនដោយ Norsemen ដែលប្រហែលជាបានភៀសខ្លួនពីជម្លោះ ឬស្វែងរកដីថ្មីដើម្បីធ្វើកសិកម្ម។ នៅឆ្នាំ 930 មេដឹកនាំបានបង្កើតទម្រង់នៃការគ្រប់គ្រងគឺ Althing ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាសភាចំណាស់ជាងគេបំផុតរបស់ពិភពលោក។ នៅចុងបញ្ចប់នៃសតវត្សទីដប់ គ្រិស្តសាសនាបានមកដល់ប្រទេសអ៊ីស្លង់ តាមរយៈឥទ្ធិពលរបស់ស្តេចន័រវេស Olaf Tryggvason ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ អ៊ីស្លង់នៅតែឯករាជ្យ ដែលជាសម័យកាលដែលគេស្គាល់ថាជា Old Commonwealth ហើយអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រអ៊ីស្លង់បានចាប់ផ្តើមចងក្រងឯកសារប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រទេសនេះនៅក្នុងសៀវភៅដែលហៅថា sagas of Icelanders ។ នៅដើមសតវត្សទី 13 ជម្លោះផ្ទៃក្នុងដែលគេស្គាល់ថាជាយុគសម័យនៃ Sturlungs បានធ្វើឱ្យអ៊ីស្លង់ចុះខ្សោយ ដែលទីបំផុតបានក្លាយទៅជាប្រទេសន័រវេសក្នុងសតវត្សទី 13 ។ កតិកាសញ្ញាចាស់ (1262–1264) និងការអនុម័តរបស់Jónsbók (1281) បានបញ្ចប់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវប្រទេស Icelandic Commonwealth។ ក្រោយមក ប្រទេសន័រវេសបានរួបរួមគ្នាជាមួយស៊ុយអែត (១៣១៩) ហើយបន្ទាប់មកដាណឺម៉ាក (១៣៧៦)។ នៅទីបំផុតរដ្ឋ Nordic ទាំងអស់ត្រូវបានរួបរួមនៅក្នុងសម្ព័ន្ធភាពតែមួយគឺ Kalmar Union (1397-1523) ប៉ុន្តែនៅលើការរំលាយរបស់វា អ៊ីស្លង់បានធ្លាក់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ដាណឺម៉ាក។ ភាពផ្តាច់មុខពាណិជ្ជកម្មដាណឺម៉ាក-អ៊ីស្លង់ដ៏តឹងរឹងជាបន្តបន្ទាប់នៅសតវត្សទីដប់ប្រាំពីរនិងទីដប់ប្រាំបីគឺធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ច។ ភាពក្រីក្រជាលទ្ធផលរបស់អ៊ីស្លង់ត្រូវបានកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងដោយគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិធ្ងន់ធ្ងរដូចជា Móðuharðindin ឬ "Mist Hardships" ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះចំនួនប្រជាជនបានធ្លាក់ចុះ។
បានដំឡើងកំណែនៅ
សុវត្ថិភាពចាប់ផ្ដើមពីការយល់ដឹងអំពីរបៀបដែលអ្នកអភិវឌ្ឍន៍ប្រមូល និងចែករំលែកទិន្នន័យរបស់អ្នក។ ការអនុវត្តចំពោះសុវត្ថិភាព និងឯកជនភាពទិន្នន័យអាចខុសគ្នាទៅតាមការប្រើប្រាស់ តំបន់ និងអាយុរបស់អ្នក។ អ្នកអភិវឌ្ឍន៍បានផ្ដល់ព័ត៌មាននេះ និងអាចធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពវានៅពេលខាងមុខ។
