رواية ماجدولين

bilal aljalamneh

Zawiera reklamy

Informacje o aplikacji

Ta książka to powieść francuskiego pisarza „Alphonse Karr” (1808-1890) zatytułowana „Pod cieniami lipy Sous les tilleuls”. Napisał ją w roku 1832 AD.

Ta powieść została sformułowana w nowym i nowatorskim stylu, jakim jest styl listów, polegający na wyobraźni i dygresjach w opisie natury, którą kochał, a ostatnie dni spędził w jej ramionach w ogrodzie, o który dbał, i opiekował się jej roślinami i kwiatami; Ta powieść kręci się wokół ekscentrycznego, biednego, pełnego życia chłopca, który uwielbia czytać i przejść na emeryturę. Nazywa się Stephen. Kochał Magdolene, córkę właściciela domu, w którym mieszkał, a ona go kochała, przysięgając, że ta miłość będzie trwała na zawsze. W tym momencie zmienił się pogląd chłopca na życie, a jego samotność zniknęła. Jego jedynym zmartwieniem było zobaczyć jej uśmiechniętą twarz lub usłyszeć jej głos, aby radować się i realizować swoje marzenia.

Spotkania trwały dalej: w ogrodzie, nad brzegiem rzeki lub na łódce na jeziorze, gdzie namiętnie rozmawiali i patrzyli w przyszłość pełną szczęścia i błogości… Ale szczęście wkrótce spłaszczyło swoje rysy, odkąd Mueller, wiedział o tym ojciec dziewczynki, więc napisał do chłopca list z prośbą o natychmiastowe opuszczenie domu, „Magdoline” próbowała nakłonić ojca do zmiany decyzji, ale bezskutecznie. Kochankowie wiele wycierpieli, ale trzeba się pogodzić... Magdolina przyszła się z nim pożegnać i powiedzieć, że go kocha i wyjdzie za niego bez względu na okoliczności... Stefan spojrzał na nią ze łzami w oczach, i powiedział, że jego podróż będzie długa, a ona musi zapewnić mu coś, co będzie o niej pamiętał; Więc obcięła mu kosmyk włosów, a on wymienił go na taki sam, więc zawiązała z niego pierścionek i założyła na palec...

A przed wyjazdem udał się do hadisu, pożegnał się z jego roślinami i kwiatami, zerwał bukiet kwiatów, położył go na siedzeniu, na którym siedziała, i odszedł... Jakże bolesna była separacja między dwojgiem kochanków, i mimo smutku i cierpliwości listy wzmogły ich niepokój i smutek, więc smucą się, że ta noc minie i wzejdzie nowy świt. Znowu się spotykamy, na zawsze...

Co gorsza, ojciec Stefana chciał, aby jego syn ożenił się z bogatą dziewczyną, więc zorganizował w swoim domu imprezę taneczną i kazał mu zatańczyć z dziewczyną, którą dla niego wybrał, więc zgodził się i gdy tylko skończył , wyszedł do ogrodu myśląc o swojej ukochanej i pani swoich marzeń.Kiedy poczuł gniew ojca, wyszedł z domu w poszukiwaniu pracy, która zapewniłaby mu wolność i samodzielne życie. Uczył się więc muzyki i celował w niej... I przychodziły do ​​niego listy od „Magdoliny” i od jego przyjaciela „Edwarda”, który się dla niego poświęcił, gdy przyszedł do niego mężczyzna i powiedział do niego: „Czy ty jesteś Edwardem” ? Stefan powiedział: „Tak”. Przemówił więc do niego, mówiąc mu: „To część twojego flirtu z moją żoną i majstrowania przy moim honorze”. - dzięki swojej wiedzy - uratował swojego przyjaciela...

I pewnego dnia „Magdolina” przebywała u ojca jako gość swojej przyjaciółki „Suzanne”, więc pokazała jej, co ma z biżuterią i klejnotami, i życzyła jej, by zdobyła miłość bogatego mężczyzny, który ją uszczęśliwi swoim życiem, więc opowiedziała jej o swojej miłości do "Stevena" i obwiniała ją o surowość jego ubóstwa, oraz zdołała ją później przekonać, że "Edwar" żeni się z jej szwagrem, który był w stanie zbić fortunę na oszustwie i oszustwie.

A kiedy "Stephen" odniósł sukces, przygotował sprzęt do budowy nowego domu godnego swojej ukochanej, otoczonego ogrodem obsadzonym fioletowymi kwiatami, które "Magdoline" uwielbia... A kiedy poszedł ją poinformować o nowinach , kupił jej pierścionek zaręczynowy, który byłby dla niej niespodzianką; Kiedy jednak wszedł do jej ogrodu, zastał ją leżącą w ramionach „Edwarda”, więc oszalał, zwłaszcza po tym, jak zobaczył na jej palcu inny niż pierścionek, który utkała z jego włosów, twierdząc wówczas, że pozostanie na jej palec do końca życia... Kiedy "Edward" próbował interweniować, powiedział mu Stefan: Nawet ty, Brutusie.

W końcu „Steven” zawrócił, miotając się w rozpaczy i nie wiedząc, co robić, więc zaczął pisać do „Magdoliny”, ale bez odpowiedzi, był wtedy pewien, że wyjdzie za mąż za „Edwara” i że skończył o niej myśleć; Poszedł więc potajemnie i uczestniczył w przyjęciu weselnym, życząc sobie, żeby do niego wróciła, a kiedy ceremonia się skończyła, był oszołomiony, a jego ciało chore, więc został przyjęty do szpitala, a kiedy „Magdolina” dowiedziała się o nim, poszła z „Edwarem” do jego kliniki… i jak tylko ją zobaczył, powiedział do niej: „Chodź do mnie.” do kościoła na nasz ślub”. , zobaczył pierścionek z brylantem na jej palcu, potem opamiętał się i powiedział: „Nie mam prawa całować jej ręki, bo to nie moja” i zaczął płakać; Magdalena też płakała i odeszła.

A kiedy Stephen został wyleczony z choroby i porzucił myśl o samobójstwie, którą miał, poświęcił się całkowicie muzyce, więc jego gwiazda zaświeciła jasno. Jeśli chodzi o "Magdoline", to po tym, jak pierwsze dni spędziła szczęśliwie i błogo, dopadł ją niepokój psychiczny, zwłaszcza po tym, jak "Edward" roztrwonił swój majątek na picie i hazard, i po tym, jak zobaczyła "Stevena", a jej tęsknoty rozprzestrzeniły się na niego , ale nie osłabł przed nią, zapewniając ją, że przeszłość została odwrócona nieodwracalnie. ; Niemniej jednak odwiedziła go w jego domu i zobaczyła niebieski pokój, który jej obiecał, i poczuła wyrzuty sumienia