6 Fundamentals of Islam in Eng

Pak Appz

Përmban reklamaBlerje përmes aplikacionit

Rreth këtij aplikacioni

Gjashtë Shtyllat e Besimit (Imanit) në Islam

Besim ose iman në gjuhën arabe do të thotë të pohosh diçka dhe të pajtohesh me të. Prandaj, besimi është një pohim dhe jo thjesht besim. Pohimi përfshin fjalët e zemrës, që është besimi, dhe veprimet e zemrës, që është pajtim.

Besimi (imani) në Islam ndahet në gjashtë shtyllat kryesore të mëposhtme:
1- Besimi në ekzistencën dhe unitetin e Allahut

Është shtylla e parë dhe më e rëndësishme. Të besosh në Allahun do të thotë të besosh se ka vetëm një Zot që meriton adhurimin, pa ortak, apo bir. Ky koncept njihet si Teuhid. Gjithashtu, është të besosh plotësisht në mënyrën se si ai përshkruhet në Kuran, Sunet dhe në 99 emrat e tij.

- Besimi në ekzistencën e Engjëjve

Shtylla e dytë është të besosh në engjëjt e Allahut. Ata nuk janë fëmijët e tij siç mund të mendojnë disa. Ata u krijuan nga drita dhe u krijuan para njerëzve me qëllim të adhurimit të Allahut.

3- Besimi në librat e Allahut

Shtylla e tretë është të besosh në librat e Allahut që u janë dërguar popujve nga të dërguarit. Allahu u shpalli libra të dërguarve të tij si një formë udhëzimi dhe argumenti për njerëzimin. Në mesin e këtyre librave është edhe Kurani, i cili i është shpallur Profetit Muhamed.

4- Besimi në të dërguarit e Allahut dhe se Muhamedi është i fundit prej tyre

Shtylla e katërt është të besosh në të gjithë profetët dhe të dërguarit e dërguar nga Allahu dhe se profeti Muhamed, a.s., është i fundit prej tyre.

5- Besimi në Ditën e Gjykimit

Myslimanët dëshmojnë të vërtetën e gjithçkaje që Allahu ose i Dërguari i tij, salAllahu alejhi ue selem, ka thënë për vdekjen.

6- Besimi në Kadha' & Kadr (Dënim dhe Dekret Hyjnor)

Dënimi (Kadhaa) është vendim i përgjithshëm i Allahut që çdo njeri të vdesë, ndërsa një vendim hyjnor (Kadr) është një vendim i veçantë i Allahut ose ekzekutimi i Kadhasë, që një person i caktuar duhet të vdesë në një kohë dhe vend të caktuar. .

Gjashtë besimet kryesore në Islam

Gjashtë besimet e mëposhtme janë ato që mbahen zakonisht nga muslimanët, siç janë paraqitur në Kuran dhe në Hadith.

Besimi në Njëshmërinë e Zotit: Muslimanët besojnë se Zoti është krijuesi i të gjitha gjërave dhe se Zoti është i plotfuqishëm dhe i gjithëdijshëm. Zoti nuk ka pasardhës, nuk ka racë, nuk ka gjini, nuk ka trup dhe është i pandikuar nga karakteristikat e jetës njerëzore.
Besimi në engjëjt e Zotit: Muslimanët besojnë në engjëjt, qeniet e padukshme që adhurojnë Zotin dhe zbatojnë urdhrat e Zotit në të gjithë universin. Engjëlli Gabriel ua solli shpalljen hyjnore profetëve.
Besimi në Librat e Zotit: Myslimanët besojnë se Zoti u shpalli libra ose shkrime të shenjta një numri të dërguarve të Zotit. Këto përfshijnë Kuranin (i dhënë Muhamedit), Tevratin (i dhënë Moisiut), Ungjillin (i dhanë Jezusit), Psalmet (që i janë dhënë Davidit) dhe rrotullat (që i janë dhënë Abrahamit). Myslimanët besojnë se këto shkrime të mëparshme në formën e tyre origjinale janë shpallur në mënyrë hyjnore, por se vetëm Kurani ka mbetur ashtu siç iu shpall për herë të parë profetit Muhamed.
Besimi në profetët ose të dërguarit e Zotit: Muslimanët besojnë se udhëzimi i Zotit i është shpallur njerëzimit nëpërmjet të dërguarve ose profetëve të caktuar posaçërisht, gjatë historisë, duke filluar me njeriun e parë, Ademin, i cili konsiderohet profeti i parë. Njëzet e pesë nga këta profetë përmenden me emër në Kuran, duke përfshirë Nuhun, Abrahamin, Moisiun dhe Jezusin. Myslimanët besojnë se Muhamedi është i fundit në këtë linjë të profetëve, të dërguar për mbarë njerëzimin me mesazhin e Islamit.
Besimi në Ditën e Gjykimit: Muslimanët besojnë se në Ditën e Gjykimit, njerëzit do të gjykohen për veprimet e tyre në këtë jetë; ata që ndoqën udhëzimin e Zotit do të shpërblehen me parajsë; ata që refuzuan udhëzimin e Zotit do të ndëshkohen me ferr.
Besimi në Dekretin Hyjnor: Ky nen i besimit trajton çështjen e vullnetit të Zotit. Mund të shprehet si besimi se gjithçka udhëhiqet nga dekreti hyjnor, domethënë se çdo gjë që ndodh në jetën e dikujt është e paracaktuar dhe se besimtarët duhet t'i përgjigjen të mirës ose të keqes që u ndodh me falënderim ose durim.