1 (Drejtuar muzikantit, Maschil, për bijtë e Korahut.) Ashtu si dreri lë pas rrëketë e ujit, kështu shpirti im rri zgjuar pas teje, o Perëndi.
2 Shpirti im ka etje për Perëndinë, për Perëndinë e gjallë: kur do të vij dhe do të paraqitem para Perëndisë?
3 Lotët e mi kanë qenë mishi im ditë e natë, ndërsa vazhdimisht më thonë: Ku është Perëndia yt?
4 Kur kujtoj këto gjëra, unë derdh shpirtin tim në mua, sepse kisha shkuar me turmën dhe shkova me ta në shtëpinë e Perëndisë, me një zë gëzimi dhe lavdërimi, me një turmë që festonte ditën e shenjtë.
5 Pse je rrëzuar, shpirti im? dhe pse shqetësohesh tek unë? shpreso te Zoti: sepse unë do ta lëvdoj akoma për ndihmën e fytyrës së tij.
6 O Perëndia im, shpirti im është rrëzuar brenda meje; prandaj unë do të të kujtoj nga vendi i Jordanit dhe nga Hermonitët, nga kodra e Mizarit.
7 Thirrja deri në thellësi nga zhurma e burimeve të tua të ujit; të gjitha valët e tua dhe valëzat e tua kanë kaluar mbi mua.
8 Megjithatë Zoti do të urdhërojë mirësinë e tij ditën dhe natën kënga e tij do të jetë me mua dhe lutja ime drejtuar Perëndisë të jetës sime.
9 Unë do t'i them Perëndisë shkëmbi im: Pse më harrove? pse shkoj të vajtoj për shkak të shtypjes së armikut?
10 Ashtu si me shpatë në kockat e mia, armiqtë e mi më fyen; ndërsa më thonë çdo ditë: Ku është Zoti yt?
11 Pse je rrëzuar, shpirti im? dhe pse shqetësohesh brenda meje? shpreso te Perëndia, sepse unë do ta lëvdoj akoma atë që është shëndeti i fytyrës sime dhe i Zotit tim.