History of Russia
มีโฆษณาการซื้อในแอป
100+
ดาวน์โหลด
สำหรับทุกคน
info
เกี่ยวกับแอปนี้
(รัสเซีย)
История России насчитывает более тысячи лет, начиная с переселения восточных славян на Восточно-Европейскую равнину в VI—VII веках, впоследствии разделившихся на русских, украинцев и белорусов. История страны разделяется примерно на семь периодов: древнейший (догосударственный) (до конца IX века н. э.) период, перио д Киевской Руси (до середины XII века), период раздробленности (до начала XVI века), период единого Русского государства (c 1547) года — царства) (конец XV века — 1721), период Российской империи (1721—1917), советский период (1917—1991) и новейшая история (с 1991)
Традиционно в российской историографии началом русской государственности считается призвание в ладогу и на другие террито ри северной части Восточно-Европейской равнины варягов во главе с князем Рюриком в 862 году. ใน 882 году преемник Рюрика новгородский князь Олег захватил Киев, тем самым объединив северные и южные земли восточных с лавян под единой властью, положив начало Киевской Руси. Государство под руководством князя Владимира Святославича приняло христианство от Византии вместо язычества в 988 году, н ачав синтез византийской и славянской культуры. К середине XII века Киевская Русь распалась на отдельные княжества, потерявшие самостоятельность в результате нашествия мон голов в 1237—1240 годах. В XIV веке западные и южные княжества оказались в составе Великого княжества литовского.
К 1478 году под руководством Ивана III Великого сложилось единое Русское государство, завершишвее в начале XVI века объединен ие северных и восточных княжеств вокруг Великого княжества Московского. В 1480 году оно освободилось от монголо-татарского ига.
(ภาษาอังกฤษ)
ประวัติศาสตร์รัสเซียเริ่มต้นด้วยประวัติศาสตร์ของชาวสลาฟตะวันออก วันเริ่มต้นตามประเพณีของประวัติศาสตร์รัสเซียโดยเฉพาะคือการสถาปนารัฐมาตุภูมิทางตอนเหนือในปี 862 ซึ่งปกครองโดย Varangians ในปี ค.ศ. 882 เจ้าชายโอเล็กแห่งนอฟโกรอดยึดเคียฟ โดยรวมดินแดนทางเหนือและทางใต้ของชาวสลาฟตะวันออกไว้ภายใต้อำนาจเดียว ย้ายศูนย์กลางการปกครองไปยังเคียฟในปลายศตวรรษที่ 10 และรักษาพื้นที่ทางตอนเหนือและทางใต้โดยมีความเป็นอิสระอย่างมีนัยสำคัญจากกันและกัน . รัฐรับเอาศาสนาคริสต์จากจักรวรรดิไบแซนไทน์ในปี 988 โดยเริ่มต้นการสังเคราะห์วัฒนธรรมไบแซนไทน์และสลาฟซึ่งกำหนดวัฒนธรรมรัสเซียต่อไปในสหัสวรรษหน้า ท้ายที่สุด เคียฟรุสก็สลายตัวเป็นรัฐเนื่องจากการรุกรานของมองโกลในปี 1237–1240 หลังจากศตวรรษที่ 13 มอสโกกลายเป็นแม่เหล็กดึงดูดทางการเมืองและวัฒนธรรมในการรวมดินแดนรัสเซียเข้าด้วยกัน เมื่อถึงปลายศตวรรษที่ 15 อาณาเขตเล็กๆ หลายแห่งรอบๆ มอสโกได้รวมตัวกับราชรัฐมอสโก ซึ่งเข้าควบคุมอำนาจอธิปไตยของตนเองอย่างเต็มที่ภายใต้การนำของอีวานมหาราช
อีวานผู้น่ากลัวได้เปลี่ยนราชรัฐราชรัฐให้เป็นซาร์แห่งรัสเซียในปี 1547 อย่างไรก็ตาม การเสียชีวิตของฟีโอดอร์ที่ 1 ลูกชายของอีวานโดยไม่มีปัญหาในปี 1598 ได้ก่อให้เกิดวิกฤติการสืบทอดตำแหน่ง และนำรัสเซียเข้าสู่ยุคแห่งความโกลาหลและสงครามกลางเมืองที่เรียกว่า ช่วงเวลาแห่งปัญหา ปิดท้ายด้วยพิธีราชาภิเษกของไมเคิล โรมานอฟในฐานะซาร์องค์แรกของราชวงศ์โรมานอฟในปี ค.ศ. 1613 ในช่วงที่เหลือของศตวรรษที่ 17 รัสเซียเสร็จสิ้นการสำรวจและพิชิตไซบีเรีย โดยอ้างสิทธิ์ในดินแดนไกลถึงมหาสมุทรแปซิฟิกภายในสิ้นศตวรรษ ภายในประเทศ รัสเซียเผชิญกับการลุกฮือของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ มากมายภายใต้การควบคุมของพวกเขา ดังตัวอย่างที่ผู้นำคอซแซค สเตนกา ราซิน ซึ่งเป็นผู้นำการปฏิวัติในปี ค.ศ. 1670–1671 ในปี ค.ศ. 1721 หลังสงครามมหาสงครามทางเหนือ ซาร์ปีเตอร์มหาราชได้เปลี่ยนชื่อรัฐเป็นจักรวรรดิรัสเซีย เขายังมีชื่อเสียงจากการสถาปนาเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กให้เป็นเมืองหลวงใหม่ของจักรวรรดิของเขา และสำหรับการแนะนำวัฒนธรรมยุโรปตะวันตกให้กับรัสเซีย ในปี ค.ศ. 1762 รัสเซียตกอยู่ภายใต้การควบคุมของแคทเธอรีนมหาราช ซึ่งยังคงดำเนินนโยบายแบบตะวันตกของพระเจ้าปีเตอร์มหาราช และนำไปสู่ยุคแห่งการตรัสรู้ของรัสเซีย อเล็กซานเดอร์ที่ 1 หลานชายของแคทเธอรีน ขับไล่การรุกรานของจักรพรรดินโปเลียนแห่งฝรั่งเศส ส่งผลให้รัสเซียกลายเป็นมหาอำนาจแห่งหนึ่ง
История России насчитывает более тысячи лет, начиная с переселения восточных славян на Восточно-Европейскую равнину в VI—VII веках, впоследствии разделившихся на русских, украинцев и белорусов. История страны разделяется примерно на семь периодов: древнейший (догосударственный) (до конца IX века н. э.) период, перио д Киевской Руси (до середины XII века), период раздробленности (до начала XVI века), период единого Русского государства (c 1547) года — царства) (конец XV века — 1721), период Российской империи (1721—1917), советский период (1917—1991) и новейшая история (с 1991)
Традиционно в российской историографии началом русской государственности считается призвание в ладогу и на другие террито ри северной части Восточно-Европейской равнины варягов во главе с князем Рюриком в 862 году. ใน 882 году преемник Рюрика новгородский князь Олег захватил Киев, тем самым объединив северные и южные земли восточных с лавян под единой властью, положив начало Киевской Руси. Государство под руководством князя Владимира Святославича приняло христианство от Византии вместо язычества в 988 году, н ачав синтез византийской и славянской культуры. К середине XII века Киевская Русь распалась на отдельные княжества, потерявшие самостоятельность в результате нашествия мон голов в 1237—1240 годах. В XIV веке западные и южные княжества оказались в составе Великого княжества литовского.
К 1478 году под руководством Ивана III Великого сложилось единое Русское государство, завершишвее в начале XVI века объединен ие северных и восточных княжеств вокруг Великого княжества Московского. В 1480 году оно освободилось от монголо-татарского ига.
(ภาษาอังกฤษ)
ประวัติศาสตร์รัสเซียเริ่มต้นด้วยประวัติศาสตร์ของชาวสลาฟตะวันออก วันเริ่มต้นตามประเพณีของประวัติศาสตร์รัสเซียโดยเฉพาะคือการสถาปนารัฐมาตุภูมิทางตอนเหนือในปี 862 ซึ่งปกครองโดย Varangians ในปี ค.ศ. 882 เจ้าชายโอเล็กแห่งนอฟโกรอดยึดเคียฟ โดยรวมดินแดนทางเหนือและทางใต้ของชาวสลาฟตะวันออกไว้ภายใต้อำนาจเดียว ย้ายศูนย์กลางการปกครองไปยังเคียฟในปลายศตวรรษที่ 10 และรักษาพื้นที่ทางตอนเหนือและทางใต้โดยมีความเป็นอิสระอย่างมีนัยสำคัญจากกันและกัน . รัฐรับเอาศาสนาคริสต์จากจักรวรรดิไบแซนไทน์ในปี 988 โดยเริ่มต้นการสังเคราะห์วัฒนธรรมไบแซนไทน์และสลาฟซึ่งกำหนดวัฒนธรรมรัสเซียต่อไปในสหัสวรรษหน้า ท้ายที่สุด เคียฟรุสก็สลายตัวเป็นรัฐเนื่องจากการรุกรานของมองโกลในปี 1237–1240 หลังจากศตวรรษที่ 13 มอสโกกลายเป็นแม่เหล็กดึงดูดทางการเมืองและวัฒนธรรมในการรวมดินแดนรัสเซียเข้าด้วยกัน เมื่อถึงปลายศตวรรษที่ 15 อาณาเขตเล็กๆ หลายแห่งรอบๆ มอสโกได้รวมตัวกับราชรัฐมอสโก ซึ่งเข้าควบคุมอำนาจอธิปไตยของตนเองอย่างเต็มที่ภายใต้การนำของอีวานมหาราช
อีวานผู้น่ากลัวได้เปลี่ยนราชรัฐราชรัฐให้เป็นซาร์แห่งรัสเซียในปี 1547 อย่างไรก็ตาม การเสียชีวิตของฟีโอดอร์ที่ 1 ลูกชายของอีวานโดยไม่มีปัญหาในปี 1598 ได้ก่อให้เกิดวิกฤติการสืบทอดตำแหน่ง และนำรัสเซียเข้าสู่ยุคแห่งความโกลาหลและสงครามกลางเมืองที่เรียกว่า ช่วงเวลาแห่งปัญหา ปิดท้ายด้วยพิธีราชาภิเษกของไมเคิล โรมานอฟในฐานะซาร์องค์แรกของราชวงศ์โรมานอฟในปี ค.ศ. 1613 ในช่วงที่เหลือของศตวรรษที่ 17 รัสเซียเสร็จสิ้นการสำรวจและพิชิตไซบีเรีย โดยอ้างสิทธิ์ในดินแดนไกลถึงมหาสมุทรแปซิฟิกภายในสิ้นศตวรรษ ภายในประเทศ รัสเซียเผชิญกับการลุกฮือของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ มากมายภายใต้การควบคุมของพวกเขา ดังตัวอย่างที่ผู้นำคอซแซค สเตนกา ราซิน ซึ่งเป็นผู้นำการปฏิวัติในปี ค.ศ. 1670–1671 ในปี ค.ศ. 1721 หลังสงครามมหาสงครามทางเหนือ ซาร์ปีเตอร์มหาราชได้เปลี่ยนชื่อรัฐเป็นจักรวรรดิรัสเซีย เขายังมีชื่อเสียงจากการสถาปนาเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กให้เป็นเมืองหลวงใหม่ของจักรวรรดิของเขา และสำหรับการแนะนำวัฒนธรรมยุโรปตะวันตกให้กับรัสเซีย ในปี ค.ศ. 1762 รัสเซียตกอยู่ภายใต้การควบคุมของแคทเธอรีนมหาราช ซึ่งยังคงดำเนินนโยบายแบบตะวันตกของพระเจ้าปีเตอร์มหาราช และนำไปสู่ยุคแห่งการตรัสรู้ของรัสเซีย อเล็กซานเดอร์ที่ 1 หลานชายของแคทเธอรีน ขับไล่การรุกรานของจักรพรรดินโปเลียนแห่งฝรั่งเศส ส่งผลให้รัสเซียกลายเป็นมหาอำนาจแห่งหนึ่ง
อัปเดตเมื่อ
ความปลอดภัยเริ่มต้นด้วยความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีที่นักพัฒนาแอปรวบรวมและแชร์ข้อมูล แนวทางปฏิบัติด้านความเป็นส่วนตัวและความปลอดภัยของข้อมูลอาจแตกต่างกันไปตามการใช้งาน ภูมิภาค และอายุของคุณ นักพัฒนาแอปได้ให้ข้อมูลนี้ไว้และอาจอัปเดตข้อมูลในส่วนนี้เมื่อเวลาผ่านไป
