Адной з найважнейшых асаблівасцей віртуальнай рэальнасці, якая прыцягнула ўвагу псіхолагаў, з'яўляецца яе здольнасць захопліваць мозг, даючы адчуванне апускання, прысутнасці і ўзаемадзеяння. Калі мы апранаем акуляры віртуальнай рэальнасці і ўваходзім у асяроддзе віртуальнай рэальнасці, мы адчуваем, што паводзім сябе натуральна і не падманваем мозг, прымушаючы думаць, што мы сапраўды знаходзімся ў віртуальнай рэальнасці, таму што мозг рэагуе на сэнсарную інфармацыю, атрыманую з навакольнага асяроддзя, незалежна ад рэчаіснасці, у якую ён пагружаны. Такім чынам, калі навакольнае асяроддзе ўяўляе сабой трохмернае асяроддзе, якое характарызуецца апусканнем, прысутнасцю і ўзаемадзеяннем, яно мае вялікую здольнасць уплываць на яго, узмацняць адны сувязі і аслабляць іншыя, а таксама ствараць адчуванне прысутнасці і рэалізму, таму выкарыстоўваецца у галіне псіхалогіі не толькі для паляпшэння вопыту кліента, але і для лячэння шматлікіх псіхічных расстройстваў.