Шмат у чым я думаю, што ежа пачынае займаць тое месца ў культуры, якое заняў рок-н-рол 30 гадоў таму, у тым сэнсе, што ежа стала неверагодна палітычнай. І гэтак жа, як вуліца заўсёды дыктавала моду на музыку і іншыя рэчы, гэта пачынае адбывацца і ў ежы.
«Так часта ў гэтыя дні індыйская ежа перадаецца за духоўнасць. Я не медытую, не малюся, але кожны дзень ем дзве самасы».
Па
Дэн Берн