Гэты хадыс падкрэслівае важнасць добрага характару і маральных паводзін у ісламе. Ён вучыць, што характар і паводзіны чалавека маюць надзвычайнае значэнне, і тыя, хто дэманструе лепшыя манеры і паводзіць сябе з дабрынёй, спачуваннем, сумленнасцю і сумленнасцю, лічацца лепшымі сярод людзей.
У ісламе добры характар і стаўленне да іншых з павагай і дабрынёй высока цэняцца, і гэта лічыцца фундаментальнай часткай веры і пабожнасці чалавека. Гэты хадыс служыць напамінам мусульманам аб неабходнасці імкнуцца да дасканаласці ў сваім характары і ўзаемадзеянні з іншымі.