Гісторыя Намібіі прайшла праз некалькі розных этапаў ад каланізацыі ў канцы дзевятнаццатага стагоддзя да атрымання Намібіяй незалежнасці 21 сакавіка 1990 года.
З 1884 г. Намібія была нямецкай калоніяй: Нямецкая Паўднёва-Заходняя Афрыка. Пасля Першай сусветнай вайны Ліга Нацый дала Паўднёвай Афрыцы мандат на кіраванне тэрыторыяй. Пасля Другой сусветнай вайны Ліга Нацый была распушчана ў красавіку 1946 года, і яе пераемнік, Арганізацыя Аб'яднаных Нацый, заснавала сістэму апекі, каб рэфармаваць адміністраванне мандатаў былой Лігі Нацый і выразна ўсталяваць кіраванне большасці і незалежнасць у якасці канчатковых мэтаў даверу тэрыторыі. Паўднёвая Афрыка пярэчыла, сцвярджаючы, што большасць насельніцтва тэрыторыі задаволена паўднёваафрыканскім кіраваннем.
На працягу наступных дваццаці гадоў вяліся юрыдычныя спрэчкі, пакуль у кастрычніку 1966 года Генеральная Асамблея ААН не вырашыла спыніць дзеянне мандата, абвясціўшы, што Паўднёвая Афрыка больш не мае права кіраваць тэрыторыяй і што з гэтага часу Паўднёва-Заходняя Афрыка павінна была перайсці пад уладу прамая адказнасць ААН (рэзалюцыя 2145 XXI ад 27 кастрычніка 1966 г.).