Τραγούδι πουλιών Goldfinch

AzamSoft

Περιέχει διαφημίσεις

Περιγραφή εφαρμογής

Λειτουργίες:
Τρομάζω
Ξυπνητηρι
Ήχος κουδουνίσματος

Γωνίες:

Κλασσικός
Μεταλλικός
Πορτογαλικά
Γυναικείο αστείο
Βενεζουέλα

Επιστημονικό όνομα
Το επιστημονικό του όνομα σημαίνει: do (ελληνικά) spinos = πουλί που αναφέρονται από τον Αριστοφάνη, τον Διόνυσο, το Ησυχίο και άλλους αρχαίους συγγραφείς, αλλά δεν ταυτίζονται. και magellanica = αναφέρεται στο Στενό του Μαγγελάνου στην Παταγονία. ⇒ Πουλί του Στενού του Μαγγελάνου.

Χαρακτηριστικά
Έχει μήκος 11 εκατοστά.
Αυτό το μικρό πουλί σπόρων είναι ένα πολύ γνωστό πουλί, καθώς είναι σχετικά εύκολο να εντοπιστεί είδος. Η μαύρη μάσκα της, που υπάρχει μόνο στα αρσενικά, καθώς και στα κίτρινα σημεία στα φτερά του, καθιστούν το χρυσόπυρο ένα πολύχρωμο πουλί με ένα εύκολα αναγνωρίσιμο σχέδιο, ακόμη και κατά την πτήση. Τα θηλυκά έχουν κεφάλι ελιάς και κάτω. Τα νεαρά αρσενικά με λίγους μήνες έχουν ήδη μαύρες κηλίδες στο κεφάλι τους. Κατά την άνοιξη, παρατηρείται τραγούδι πάνω σε δέντρα, κεραίες, στύλους και στέγες. Το χειμώνα προστίθεται συχνά σε κοπάδια σημαντικών διαστάσεων, τα οποία μπορούν να μαζέψουν εκατοντάδες πουλιά. Εκτός από το χαρακτηριστικό του τραγούδι, σκαρφαλωμένο ή κατά την πτήση, μιμείται το τραγούδι άλλων πουλιών.

Έχει μια πολύ ποικίλη λεπτή κουδούνισμα, που πηγαίνει πολύ γρήγορα. μακρές stanzas διασταυρούμενες απομιμήσεις άλλων πουλιών. Τραγουδάει επίσης κατά την πτήση.

Υποείδος
Επί του παρόντος αναγνωρίζονται 12 υποείδη, μερικά από τα οποία είναι παρόμοια μεταξύ τους, καθιστώντας δύσκολη την αναγνώρισή τους στον τομέα.

Spinus magellanica alleni: Γνωστός ως ο χρυσός στην πόλη του Σάο Πάολο. Έχει μήκος 10 εκατοστά και παρουσιάζει το κίτρινο χρώμα του ισχυρότερου μαστού. ζει στο νότιο Piauí, Tocantins, Goiás και το βόρειο Mato Grosso, καθώς και τμήματα της Βολιβίας και της Παραγουάης.
Spinus magellanica icterica: Επίσης γνωστό ως κοινός χρυσός, goldfinch-catingueiro, goldfinch-mateiro, goldfinch-pinheirinho. Έχει μήκος περίπου 11,8 εκατοστά, παρουσιάζοντας το κεφάλι και μέχρι τη μέση του λαιμού εντελώς μαύρο, με κυρίαρχο χρώμα στο σώμα του το πρασινωπό κίτρινο. Κατοικεί από τα νότια της Μπαΐα, νοτιοανατολικά της Βραζιλίας, συμπεριλαμβανομένου του Minas Gerais, στα νότια μέχρι το Rio Grande do Sul.
Spinus magellanica magellanica: Στην Ουρουγουάη και την Αργεντινή, μέχρι την Παταγονία. Παρόμοιο με το icterica, αλλά είναι πολύ πιο πράσινο και μεγαλύτερο. Πλήρως λευκή κλοάκα.
Spinus magellanica longirostris: Ροράιμα, Βενεζουέλα και Γουιάνα. Παρόμοιο σε μέγεθος με το alleni, το ράμφος είναι πολύ πιο επιμήκη και λεπτό και το κίτρινο δεν είναι τόσο δυνατό.
Spinus magellanica capitalis: Κατοικημένοι Περού, Κολομβία και Ισημερινός. Το αρσενικό αυτού του υποείδους έχει το άνω τρίτο του στήθους και το πίσω σκοτάδι, «κηλίδες» με μαύρο.
Spinus magellanica urubambensis: Κατοικεί τη Χιλή και το Περού, πιο συχνές στη Χιλή. Το S. magellanica urubambensis είναι το πιο πράσινο υποείδος με τα πιο σκούρα μαύρα μέρη. Στα λευκά μέρη των άλλων υποειδών, έχει γκριζωπό χρώμα.
Βολιβιανό spinus magellanica: Κεντρική-νότια Βολιβία. Ξεχωρίζει για το γεγονός ότι το αρσενικό έχει μια μαύρη μάσκα που εκτείνεται στο στήθος και την αρχή της κοιλιάς και έχει μεγάλο μέγεθος.
Spinus magellanica paula: Ειρηνική ακτή του Ισημερινού και του Περού. Παρόμοιο με το Περουβιανό, αλλά μικρότερο και με λεπτότερο ράμφος.
Περού spinus magellanica: Κέντρο του Περού. Μοιάζει με paula, αλλά είναι μεγαλύτερο, πιο πράσινο στα πάνω μέρη και πιο ανοιχτό κίτρινο στο γλουτό.
Spinus magellanica sacaecrucis: Κεντρική και ανατολική Βολιβία. Παρόμοια με τη Βολιβία, αλλά λίγο μικρότερη και με τα φτερά του πηγουνιού και πίσω μαυρίστηκε στο κέντρο με χλωμό περιθώριο ελιάς. Όπως και η Βολιβία, το μαύρο στην κουκούλα είναι αρκετά εκτεταμένο και μπορεί να φτάσει σχεδόν στο τέλος της κοιλιάς.
Spinus magellanica tucumana: Αργεντινή από Juju έως Mendoza και στη Σιέρα ντε Κόρδοβα.

Τι νέο υπάρχει

Autoplay