History of the Faroe Islands

Histaprenius

Περιέχει διαφημίσειςΑγορές εντός εφαρμογής

Περιγραφή εφαρμογής

(Føroyskt)

Føroyar (δανικά: Færøerne; 62° norðurbreidd, 7° vesturlongd) eru oyggjaland í Norðuratlantshavi. Føroyar eru partur av Norðurlondum, Staddar í Norðurevropa και eru limur í Ríkisfelagsskapinum. Føroya íbúgvar verða nevndir føroyingar, og tungumál føroyinga er føroyskt. Føroyska flaggið verður nevnt Merkið og føroyska skjaldarmerkið ímyndar ein veðr á bláum skjøldri. Oyggjarnar hava egið løgting og egið flagg. Føroyar eru ikki limur í ES, hóast Danmark er.

Føroyar liggja í Norðuratlantshavi, 280 km βόρεια fyri Hetland, 430 km fá Íslandi και 575 km vestan fyri Noreg. Landið er fjallaland, 18 størri og smærri oyggjar, umleið 1400 km2 til samans. Norður og suður er landið 113 km, og eystur og vestur eru 75 km. Veðurlagið er óstøðugt.

Hin 1. Ιουλίου 2011 búðu 49.267 folk í Føroyum. Umleið 19.300 búgva í høvuðsstaðarkommununi, Tórshavn, og uml. 4.700 fólk búgva í næststørsta býnum í Føroyum, sum er Klaksvík. Miðallívsævin í landinum er 80,11 ár. Fiskivinnan er tann týdningarmesta inntøkukeldan í Føroyum, og hon fevnir um 95 % av øllum útflutningi úr Føroyum.

(Αγγλικά)

Οι πρώτες λεπτομέρειες της ιστορίας των Νήσων Φερόε είναι ασαφείς. Είναι πιθανό ότι ο Μπρένταν, ένας Ιρλανδός μοναχός, πέρασε από τα νησιά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στον Βόρειο Ατλαντικό τον 6ο αιώνα. Είδε ένα «νησί των προβάτων» και έναν «παράδεισο των πτηνών», που κάποιοι λένε ότι θα μπορούσαν να είναι οι Φερόες με τον πυκνό πληθυσμό πουλιών και τα πρόβατα. Αυτό σημαίνει ωστόσο ότι άλλοι ναύτες είχαν φτάσει εκεί πριν από αυτόν, για να φέρουν τα πρόβατα. Σκανδιναβοί εγκαταστάθηκαν στα Νησιά Φερόε τον 9ο ή 10ο αιώνα. Τα νησιά μετατράπηκαν επίσημα στον Χριστιανισμό γύρω στο έτος 1000 και έγιναν μέρος του Βασιλείου της Νορβηγίας το 1035. Η νορβηγική κυριαρχία στα νησιά συνεχίστηκε μέχρι το 1380, όταν τα νησιά έγιναν μέρος του διπλού βασιλείου Δανίας-Νορβηγίας, υπό τον βασιλιά Όλαφ Β' της Δανίας.

Μετά τη Συνθήκη του Κιέλου του 1814 που έληξε το διπλό βασίλειο Δανίας-Νορβηγίας, οι Νήσοι Φερόες παρέμειναν υπό τη διοίκηση της Δανίας ως κομητεία. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μετά την κατάληψη της Δανίας από τη Ναζιστική Γερμανία, οι Βρετανοί εισέβαλαν και κατέλαβαν τα νησιά Φερόε μέχρι λίγο μετά το τέλος του πολέμου. Μετά από ένα δημοψήφισμα ανεξαρτησίας το 1946 που διεξήχθη μη αναγνωρισμένο από τη Δανία, το 1948 παραχωρήθηκε στις Νήσους Φερόες εκτεταμένη αυτοδιακυβέρνηση με το Δανικό Βασίλειο με την υπογραφή του Νόμου Εσωτερικού Κανονισμού των Νήσων Φερόε.