Αποποίηση ευθυνών: Αυτή η εφαρμογή δεν είναι συνδεδεμένη με ή αντιπρόσωπος οποιουδήποτε κρατικού φορέα. Είναι μια ιδιωτική πλατφόρμα που αναπτύχθηκε για Εκπαιδευτικούς Σκοπούς. Οποιεσδήποτε πληροφορίες ή υπηρεσίες παρέχονται από αυτήν την εφαρμογή δεν εγκρίνονται ή εγκρίνονται από καμία κρατική αρχή. Πηγή περιεχομένου: https://legislative.gov.in/constitution-of-india/
भारत का संविधान विश्व के किसी भी गणत श का सबसे लंबा लिखित संविधान है। इसमें अब 465 अनुच्छेद, 12 अनुसूचियाा भागों में विभाजित है। परन्तु इसके निर्माण के समय मूल संविर्माण के समय मूल संवािध ुच्छेद, 22 भागों में विभाजित थे इसमं सूचियां थीं। संविधान में सरकार के संसदीय स्वरूप था की गई है जिसकी संरचना कुछ अपवादों संघीय है। à ाष्ट्रपति है। भारत के संविधान की धारा 79 के अनुसाे, की धारा 79 के अनुसाे, की संसद की परिषद् में राष्ट्रपति तथा दथा हें राज्यों की परिषद राज्यसभा तथा तथा तथा लोकसभा के नाम से जाना जाता है। संविधान की धारा 74 (1) में यह व्यवस्थैस्था क ाष्ट्रपति की सहायता करने तथा उसे सला िए एक मंत्रिपरिषद होगा जिसका प्र२ुरमुरख री होगा, राष्ट्रपति इस मंत्रिपरिषदद नुसार अपने कार्यों का निष्पादन करॾग इस प्रकार वास्तविक कार्यकारी शक्स्तविक कार्यकारी शक्सति षद् में निहित है जिसका प्रमुख प्र१ाा ो वर्तमान में नरेन्द्र मोदी हैं।
मंत्रिपरिषद सामूहिक रूप से लोगों ककक के ा) के प्रति उत्तरदायी है। प्रत्येक राज्य में एक विधानसभा है। जम्मू कश्मीर, उत्तर प्रदेश, बऍहार, मरह कर्नाटक,आंध्रप्रदेश और तेलांगना मएस है जिसे विधानपरिषद कहा जाता है। राज्यपाल राज्य का प्रमुख है। प्रत्येक राज्य का एक राज्यपाल होज्य की कार्यकारी शक्ति उसमें निहित होगीी मंत्रिपरिषद, जिसका प्रमुख मुख्यमंत ्यपाल को उसके कार्यकारी कार्यों केत ं सलाह देती है। राज्य की मंत्रिपरिषद् सामूहिक रूप रूप सिषद् विधान सभा के प्रति उत्तरदायी है।
संविधान की सातवीं अनुसूची में संसद ााा िधायिकाओं के बीच विधायी शक्तियों का का गया है। अवशिष्ट शक्तियाँ संसद में विहित हैँ μου त्र कहा जाता है।
Το Σύνταγμα της Ινδίας στα Χίντι είναι ο ανώτατος νόμος της Ινδίας. Καθορίζει το πλαίσιο που ορίζει τις θεμελιώδεις πολιτικές αρχές, καθορίζει τη δομή, τις διαδικασίες, τις εξουσίες και τα καθήκοντα των κυβερνητικών οργάνων και καθορίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα, τις κατευθυντήριες αρχές και τα καθήκοντα των πολιτών. Είναι το μακροβιότερο γραπτό σύνταγμα από οποιαδήποτε κυρίαρχη χώρα στον κόσμο. Το έθνος κυβερνάται από αυτό. Ο B. R. Ambedkar θεωρείται ο κύριος αρχιτέκτονάς του.
Προσδίδει συνταγματική υπεροχή και όχι κοινοβουλευτική υπεροχή, καθώς δεν δημιουργείται από τη Βουλή αλλά, από συντακτική συνέλευση, και εγκρίνεται από τον λαό της, με δήλωση στο προοίμιό της. Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί να παρακάμψει το σύνταγμα.
Εγκρίθηκε από τη Συντακτική Συνέλευση στις 26 Νοεμβρίου 1949 και τέθηκε σε ισχύ στις 26 Ιανουαρίου 1950. Με την υιοθέτησή της, η Ένωση της Ινδίας έγινε η σύγχρονη και σύγχρονη Δημοκρατία της Ινδίας αντικαθιστώντας τον Νόμο για την Κυβέρνηση της Ινδίας, 1935 ως τη θεμελιώδη διακυβέρνηση της χώρας έγγραφο. Για να εξασφαλίσουν τη συνταγματική αυτοχθονία, οι συντάκτες του συντάγματος κατάργησαν τις προηγούμενες Πράξεις του Βρετανικού Κοινοβουλίου μέσω του άρθρου 395 του συντάγματος. Η Ινδία γιορτάζει την έναρξη ισχύος της στις 26 Ιανουαρίου κάθε έτους, ως Ημέρα της Δημοκρατίας.
Δηλώνει την Ινδία κυρίαρχη, σοσιαλιστική, κοσμική, δημοκρατική δημοκρατία, διασφαλίζοντας στους πολίτες της δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία, και προσπαθεί να προωθήσει την αδελφότητα μεταξύ τους.
Ενημερώθηκε στις
24 Μαρ 2024