CrPC 1973 English Study Guide

Banaka

Περιέχει διαφημίσειςΑγορές εντός εφαρμογής

Περιγραφή εφαρμογής

Αποποίηση ευθυνών: Αυτή η εφαρμογή δεν είναι συνδεδεμένη με ή αντιπρόσωπος οποιουδήποτε κρατικού φορέα. Είναι μια ιδιωτική πλατφόρμα που αναπτύχθηκε για Εκπαιδευτικούς Σκοπούς. Οποιεσδήποτε πληροφορίες ή υπηρεσίες παρέχονται από αυτήν την εφαρμογή δεν εγκρίνονται ή εγκρίνονται από καμία κρατική αρχή. Πηγή περιεχομένου: https://lddashboard.legislative.gov.in/actsofparliamentfromtheyear/code-criminal-procedure-act-1973

Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας (CrPC) είναι η κύρια νομοθεσία σχετικά με τη διαδικασία διαχείρισης του ουσιαστικού ποινικού δικαίου στην Ινδία. Θεσπίστηκε το 1973 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Απριλίου 1974.[2] Παρέχει τον μηχανισμό για τη διερεύνηση του εγκλήματος, τη σύλληψη υπόπτων εγκληματιών, τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων, τον προσδιορισμό της ενοχής ή της αθωότητας του κατηγορουμένου και τον καθορισμό της ποινής του ενόχου. Επιπλέον, ασχολείται επίσης με τη δημόσια ενόχληση, την πρόληψη αδικημάτων και τη διατροφή της συζύγου, του παιδιού και των γονέων.

Επί του παρόντος, ο νόμος περιέχει 484 ενότητες, 2 χρονοδιαγράμματα και 56 έντυπα. Οι Ενότητες χωρίζονται σε 37 Κεφάλαια.

Ιστορία
Στη μεσαιωνική Ινδία, μετά την κατάκτηση από τους Μουσουλμάνους, επικράτησε ο Μωαμεθανικός Ποινικός Νόμος. Οι Βρετανοί ηγεμόνες ψήφισαν τον Κανονιστικό Νόμο του 1773 βάσει του οποίου ιδρύθηκε Ανώτατο Δικαστήριο στην Καλκούτα και αργότερα στο Μαντράς και στη Βομβάη. Το Ανώτατο Δικαστήριο επρόκειτο να εφαρμόσει το βρετανικό δικονομικό δίκαιο ενώ αποφάσιζε τις υποθέσεις των υπηκόων του Στέμματος. Μετά την εξέγερση του 1857, το στέμμα ανέλαβε τη διοίκηση στην Ινδία. Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, 1861 ψηφίστηκε από το βρετανικό κοινοβούλιο. Ο κώδικας του 1861 συνεχίστηκε μετά την ανεξαρτησία και τροποποιήθηκε το 1969. Τελικά αντικαταστάθηκε το 1972.

Κατάταξη αδικημάτων σύμφωνα με τον Κώδικα
Γνωστικά και μη Αδικήματα
Κύριο άρθρο: Γνωστό αδίκημα
Γνωστά αδικήματα είναι εκείνα τα αδικήματα για τα οποία ένας αστυνομικός μπορεί να συλλάβει χωρίς δικαστικό ένταλμα σύμφωνα με το πρώτο χρονοδιάγραμμα του κώδικα. Για μη αναγνωρίσιμες υποθέσεις, ο αστυνομικός μπορεί να συλλάβει μόνο αφού λάβει δεόντως εξουσιοδότηση με ένταλμα. Τα μη αναγνωρίσιμα αδικήματα είναι, γενικά, σχετικά λιγότερο σοβαρά αδικήματα από τα αναγνωρίσιμα. Γνωστικά αδικήματα που αναφέρθηκαν σύμφωνα με την ενότητα 154 Cr.P.C ενώ τα μη αναγνωρίσιμα αδικήματα που αναφέρθηκαν σύμφωνα με την ενότητα 155 Cr.P.C. Για μη αναγνωρίσιμα αδικήματα, ο δικαστής εξουσιοδοτήθηκε να λάβει γνώση σύμφωνα με το άρθρο 190 Cr.P.C. Σύμφωνα με το άρθρο 156(3) Cr.P.C, ο δικαστής είναι αρμόδιος να καθοδηγήσει την αστυνομία να καταχωρήσει την υπόθεση, να διερευνήσει την ίδια και να υποβάλει την ένσταση/έκθεση για ακύρωση. (2003 P.Cr.L.J.1282)

Κλήση-Υπόθεση και Ένταλμα-Υπόθεση
Σύμφωνα με το άρθρο 204 του κώδικα, ένας δικαστής που αναγνωρίζει ένα αδίκημα πρέπει να εκδίδει κλήτευση για την παρουσία του κατηγορουμένου, εάν η υπόθεση είναι υπόθεση κλήτευσης. Εάν η υπόθεση φαίνεται να είναι υπόθεση εντάλματος, μπορεί να εκδώσει ένταλμα ή κλήση, όπως κρίνει σκόπιμο. Το τμήμα 2(w) του Κώδικα ορίζει την υπόθεση κλήτευσης ως υπόθεση που σχετίζεται με αδίκημα και όχι ως υπόθεση εντάλματος. Το τμήμα 2(x) του Κώδικα ορίζει την υπόθεση εντάλματος ως υπόθεση που σχετίζεται με αδίκημα που τιμωρείται με θάνατο, ισόβια κάθειρξη ή φυλάκιση για περίοδο άνω των δύο ετών.

Τι νέο υπάρχει

Bug fixes and improvements