Jainkoak esaten dio bere zerbitzariari:
Ai esklabo, nik daukadana baino ez zara jabetzen
Ez zaitez zeure buruaren jabe, ni naiz haren sortzailea
Eta ez zara zure gorputzaren jabe, nik finkatu baitut
Zu nigandik zaude eta nire hitzaz etorri naiz mundura
Oi esklaboa, esan Jainkorik ez dagoela jainkorik, orduan zutik egon zaitez, ez dago ni beste jainkorik, eta ez dago niretzat eskubiderik, eta ni baino beste guztia nire eskuen lanetik eta nire arimaren marmartik dator.
O esklaboa, dena nirea da, beraz, ez eztabaidatu nirekin nirea zer den
Ekoizten dudan guztia nire eskuekin itzultzen dut eta handitzen dut nire eskuzabaltasunez.. Dena entregatu.
Badakit nire zerbitzari leialak ni izan ezik ni berreskuratu nauena dela
Ai esklaboa, denerako sortu zaitut, beraz, nola egin dezaket atsegin zerbaitengatik?
Zureganako jeloskortasunari atxikitzea besterik ez dizut debekatu
O esklabo, ez zaitut ezertarako atsegin, Paradisua bada ere, zuk onartu arren
Nirekin egoteko sortu zaitut.. non ez dagoenean eta non ez dagoenean
Nire irudiko sortu zaitut, bat, banakoa, entzuten, ikusten, hitz egiten
Zu zara nire ikuspegia, ez dago zure eta nire artean dendarik
Nire haurtzaina zara, ez dago mugarik zure eta nire artean
O esklabo, ez dago nire eta zure artean
Nigandik zeu baino gertuago egoteko
Zure ahoskatzea baino gertuago nago
Beraz, begira iezadazu, maite zaitut zuri begiratzea
Egilea: Mustafa Mahmoud doktorea
Azken eguneratzea
2023(e)ko ots. 8(a)