"Dena axola"... Hauxe da egungo modernista popularrek zerbitzatzen duten arte soil eta pragmatikoaren azken adierazpena, hau da, dena axola duela, ezer ez da ahaztu behar, detailerik txikienak balio duela...
The Heads-en, "denak axola"-k Giorgos Ioannidis-en guraizeetan eta bere kolaboratzaileen esku esperientziadunetan aurkitzen du azken ordezkaritza.
Hemen, emakume bakoitzak sexy sentitzeko duen eskubidea aukera bilakatzen da eta hitz bakoitzak, begirada, lotsak, segurtasun eza, irribarre bakoitzak bere mezu bereiztua transmititzen du. Nahitaez eszentrikotasunik eta aldaketa erradikalik gabe, berritzeko saiakera etsi bat besterik adierazten ez dutenak, The Heads-en berritzea xehetasunen bidez eta aurrean dugun pertsonak benetan behar duenaren pertzepziotik dator.
Edozein artetan bezala, hemen ere emaitza ezin da arrazionalizatu, aztertu eta "inposatu"... Besterik gabe, osatzen duten elementu txiki horien guztien bidez -kontzienteak eta inkontzienteak- esperimentatzen da.
The Heads-en "artearekin" ezberdintasuna da efektu hori bera ez dela geldirik gelditzen, baina aldatzen, txandakatzen, forma aldatzen den bakoitzean...
Leonardo Da Vincik behin esan zuen ez duzula inoiz artelan bat amaitzen, abandonatu besterik ez duzula. Bere hitzak parafraseatuz, hemen The Heads-en uste dugu inoiz ez duzula artelan bat amaitzen, eboluzionatzen duzula...
Azken eguneratzea
2023(e)ko abu. 28(a)