در میان بزرگان اپتینا، راهب امبروز، "پیر امبروسیم" که مردم او را می نامیدند، جایگاه ویژه ای دارد. شهرت او بسیار بزرگ بود، از طریق جاذبه، از دهان به دهان، بدون سروصدا، اما با عشق جاری شد. آنها می دانستند که اگر در زندگی سرگشتگی، سردرگمی یا اندوهی وجود دارد، باید نزد پدر آمبروز بروی، او همه چیز را حل می کند، آرام می کند و تو را دلداری می دهد. <...> پس بدون اندازه گیری و شمردن خود را بخشید. آیا به این دلیل نیست که همیشه به اندازه کافی وجود داشت، همیشه شراب در مشک هایش بود، زیرا او مستقیماً به اقیانوس اول و بی کران عشق متصل بود؟» - بنابراین، در چند کلمه، اما به طرز شگفت انگیزی دقیق، بوریس زایتسف جوهر را تعریف کرد. از قدرت جذاب پیرمرد عشق بزرگتر نه تنها دلهای ساده زائران را از مردم جذب می کرد که با اعتماد کامل با کشیش رفتار می کردند. نمایندگان رنگ روشنفکران روسی به "کلبه" پدر آمبروز هجوم بردند، که روح بزرگان اپتینا ثروت و زیبایی کلیسا و ایمان ارتدکس را به او نشان داد. F. M. داستایوفسکی، L. N. تولستوی، فیلسوف V. S. Solovyov، نویسنده و فیلسوف K. N. Leontiev و بسیاری دیگر خطاب به پیر امبروز بودند.
در ضمیمه می توانید یک آکاتیست به سنت آمبروز اپتینا، زندگی، معجزات و همچنین برخی از آموزه های او را بیابید.
تاریخ بهروزرسانی
۲۴ آبان ۱۴۰۲