APOCRIFOS

IFS_APP‏

آگهی دارد

درباره این برنامه

کتابهای آخرالزمانی چیست؟
کتابهای آخرالزمانی کتابهایی هستند که در لیست رسمی کتاب مقدس قرار ندارند. كتابهای آخرالزمانی ممكن است از نظر تاریخی و اخلاقی ارزش داشته باشند ، اما از كتاب الهام گرفته نشده اند ، بنابراین از آنها برای تشكیل آموزه ها (آموزه های بنیادی) استفاده نمی شود. کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتدکس برخی از کتابهای آخرالزمانی را به عنوان بخشی از کتاب مقدس می پذیرند.

"آخرالزمان" از یک کلمه یونانی به معنای "پنهان" آمده است. کتاب مقدس 66 کتاب دارد که همه کلیساها آنها را الهام گرفته از خدا می پذیرند. چندین کتاب مرتبط اما بدون الهام دیگر نیز به مرور زمان تألیف شده اند. این کتابها را کتابهای آخرالزمانی می نامند ، زیرا بخشی از کتاب مقدس نیستند (برای جلوگیری از بدعت و سردرگمی از کتاب مقدس "پنهان" بودند).

اطلاعات بیشتر در مورد کتاب های کتاب مقدس را اینجا ببینید.

کتاب های آخرالزمانی ممکن است اطلاعات جالب و مفیدی داشته باشند ، اما آموزه های مشکوکی نیز دارند که با سایر کتاب مقدس مغایرت دارد. برخی از آنها داستانهای خیالی و اشتباهات تاریخی دارند. تعالیم او ارزشی برابر با کلام خدا ندارند (دوم پطرس 1:16). بنابراین ، آنها به همراه کتاب مقدس منتشر نمی شوند. خوب نیست که حقیقت را با خطا مخلوط کنیم.

چه کتابهای آخرالزمانی مورد قبول کلیسای کاتولیک است؟
لیست کتابهای آخرالزمانی مورد قبول کلیسای کاتولیک:

توبیاس
جودیت
حکمت سلیمان
مرد چرچ
Baruch (و نامه ارمیا)
1 و 2 مکابی
گزیده های اضافه شده به استر
گزیده های اضافه شده به دانیل

این كتابها در كلیسای كاتولیك "Deuterocanonicals" نامیده می شوند ، زیرا آنها كاملاً رسماً به الهام الهی در سال 1546 میلادی پذیرفته شده اند. همه این كتابهای آخرالزمانی متعلق به عهد عتیق هستند و از نظر یهودیان به دلیل الهام گرفتن از خدا پذیرفته نیستند.

علاوه بر این کتابها ، کلیسای ارتدکس به طور معمول موارد زیر را می پذیرد:

1 و 2 عزرا
نماز مناشه
3 و 4 مکابی
مزمور 151
چگونه کتاب های رسمی کتاب مقدس انتخاب شدند؟
در قرن چهارم کتاب های زیادی در کلیساها در گردش بود ، اما همه معتبر نبودند. برای جلوگیری از بدعت ها و تعالیم متناقض ، کلیسای اولیه تصمیم گرفت تحقیقات زیادی انجام دهد تا تصمیم بگیرد که کدام یک معتبر هستند (اول تسالونیکیان 5:21).

رهبران کلیسا و دانشمندان مسیحی در مجالس گرد هم می آمدند و از هر کتاب تحقیق می کردند. فقط کتابهایی با شواهد و مدارک معتبر در کتاب مقدس گنجانده شده بودند ، و هر کتابی را که شک و تردید به جا بگذارد کنار گذاشت.

همچنین ببینید: چه کسی کتاب مقدس را نوشت؟

کتابهای آخرالزمانی مورد قبول کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتدکس به عنوان الهام الهی از این مجالس پذیرفته نشدند ، اما کتابهای مشهوری بودند که مفید به حساب می آمدند. آنها کمی شبیه کتابهایی بودند که امروزه بسیاری از مسیحیان می نویسند - روشنگرانه ، اما اقتدار آنها با کتاب مقدس نیست.