NLP به عنوان یک حوزه یکپارچه دانش مستقل از دانش ، از مدلهای مختلف روانشناسی عملی رشد کرده است و از بهترین دیدگاه کاربردی بهترین موارد را شامل می شود.
در ابتدا ، NLP بسیار التقاطی بود ، اما با گذشت زمان ، یک متدولوژی قدرتمند را بدست آورد ، که عمدتاً مبتنی بر معرفت شناسی گرگوری بیتسون و نظریه تحولات وی است ، بر روی بوم شناسی ذهن ، نظریه ارتباطات و همچنین نظریه انواع منطقی برتراند راسل ، که نمونه اولیه سطوح منطقی در NLP است ، کار می کند.
در مرحله اول توسعه NLP ، با شبیه سازی فریتز پرلز ، بنیانگذار ژستالتراپی ، با در نظر گرفتن کلیه رویکردها و اصول اساسی روانشناسی گشتالت آغاز شد.
بنابراین ، نحوه نگاه NLP به الگوهای رفتاری و ذهنی تا حد زیادی ناشی از روش گشتالت است. "الگوی" دیگر ، هیپنوتیزم مشهور میلتون اریکسون بود که در کارهای خود از الگوهای خاص زبانی استفاده می کرد که حالت های خلقی از اعماق مختلف را ایجاد می کرد.
جان گریندر با استفاده از اثر نوام چامسکی ، دکترای خود را در رشته زبانشناسی به دست آورد ، بنابراین کاملاً مشخص می شود که زبانشناسی نیز باید به ریشه های علمی NLP نسبت داده شود.
نویسندگان NLP از این عقیده نتیجه گرفتند که فرآیندهای درونی تجربه ذهنی در گفتار و ساختارهای زبانی منعکس می شود.
- روانشناسی روابط
- روانشناسی تأثیر
- روانشناسی موفقیت
تاریخ بهروزرسانی
۳۰ آذر ۱۴۰۰