موزه منطقهای عکاسی از نیاز به بازگرداندن مجموعههای تاریخی CRICD به استفاده عمومی متولد شد.
برنامه سفر نمایشگاه از معیار زمانی پیروی می کند که از نیم طبقه با خاستگاه عکاسی (1839) شروع می شود و با تولیدات عکاسان وارثان تور بزرگ (1865-1930)، زبان بصری جدید طبیعت گرایی و تصویرگرایی، عکاسی ادامه می یابد. فعالیت آتلیه و استودیو، تاریخچه پرتره، عصر جامعه فلوریوس و سیسیلی.
در طبقه فوقانی ما سه اتاق تک نگاری را می بینیم که به عکاسان بزرگ سیسیلی اختصاص داده شده است: جوزپه اینکورپورا، یوجنیو اینترگوگلیمی، و بندتو و اوجنیو برونزتی. یک بخش به عکاسی مستند قرن بیستم اختصاص دارد که شواهدی در مورد معماری شهری و واقعیت روستایی سیسیل ارائه می دهد.
در دو اتاق کوچک، مناظر گرانبهایی از پالرمویی را میبینیم که اکنون دوردست است، همراه با نمایش فیلمهای «گشایش خط تراموای بلژیکی پالرمو-ایتالو» در سال 1912 و «سفر قطار از ورونا به پالرمو در سال 1931».
برنامه سفر نمایشگاه شامل چاپ ها، بشقاب ها، آلبوم هایی با کارهای مختلف، از جمله تعدادی تزئین شده با صحافی و مجهز به زنگ های شانه ای غلتکی و ابزار عکاسی است.
فضاهای موزه برای غلبه بر روش ایستا نزدیک شدن به نمایشگاه ها طراحی شده اند: بازسازی های مجازی، لمس های تعاملی و نمایشگاه هایی که قادر به بازگرداندن محتوای پیچیده مانند زمینه های تاریخی یا شواهد سیسیل بین دهه های 1800 و 1900 هستند.
بنابراین بازدید از موزه به عنوان یک تجربه غیرفعال نیست، بلکه یک سفر غوطه ور و جذاب است.
تاریخ بهروزرسانی
۲۲ دی ۱۴۰۲