من با زنجیرهای بسته اشکال سه بعدی میسازم.
این بر اساس یک ایده ساده است: فرم شامل عناصری است که توسط زنجیرهای بسته به یکدیگر متصل شده اند. زنجیره ها می چرخند، عناصر مخلوط می شوند - نتیجه یک حالت گیج، یک پازل است.
موضوع در واقع به سؤالات اساسی جهان می پردازد: یک کوارک، کوچکترین ذره جهان، چه شکلی است، و بزرگترین جسم مادی، جهان، چگونه است؟ دانشمندان هنوز به این سوالات پاسخ نداده اند.
جایی که علم ناتوان است، جایی برای خلاقیت وجود دارد.
اکنون در جامعه علمی بحث هایی وجود دارد که هم کیهان و هم کوارک سیستم های بسته ای از رویدادهای به هم پیوسته هستند. اشیاء می توانند توپولوژی غیر ضروری داشته باشند و از حلقه های بسته تشکیل شده باشند. اگر شباهت خود در جهان تحقق یابد، پس شاید اشکال جهان و کوارک بر هم منطبق باشند.
مدل هایی به شکل پروانه، گل، دونات ساخته شده اند و ترکیبی از کره و مربع وجود دارد. فرم ها لمسی هستند و به لمس انسان پاسخ می دهند.
موضوع ممکن است نه تنها برای بزرگسالان، بلکه برای کودکان نیز جالب باشد. مدل ها به شیوه ای بازیگوش، تفکر فضایی، ترکیبی، منطق و شهود را توسعه می دهند.
تاریخ بهروزرسانی
۱ خرداد ۱۴۰۳