کمک های اولیه اولین کمک بلافاصله به هر شخصی است که از بیماری جزئی یا جدی یا صدمه رنج می برد ، [1] با مراقبت هایی که برای حفظ زندگی انجام می شود ، از بدتر شدن اوضاع یا جلوگیری از بهبودی جلوگیری می کند. این شامل مداخله اولیه در یک وضعیت جدی قبل از کمک پزشکی حرفه ای مانند انجام احیاء قلبی ریوی (CPR) در حین انتظار آمبولانس و همچنین درمان کامل شرایط جزئی مانند استفاده از گچ برش است. کمکهای اولیه به طور کلی توسط شخصی که دارای آموزش پزشکی اساسی است انجام می شود. کمک های اولیه سلامت روانی ، گسترش مفهوم کمک های اولیه برای پوشش سلامت روان است ، در حالی که کمک های اولیه روانشناختی به عنوان معالجه اولیه افراد در معرض خطر برای ایجاد PTSD استفاده می شود.
بسیاری از شرایط ممکن است به کمک های اولیه نیاز داشته باشد ، و بسیاری از کشورها قانون ، مقررات یا راهنمایی هایی دارند که حداقل شرایط ارائه کمک های اولیه را در شرایط خاص مشخص می کند. این می تواند شامل آموزش و تجهیزات خاصی باشد که در محل کار (مانند دستگاه ضربان ساز خارجی خارجی) ، ارائه پوشش ویژه کمک های اولیه در مجامع عمومی یا آموزش اجباری برای کمک های اولیه در مدارس در دسترس باشد. با این حال ، کمک های اولیه لزوماً به تجهیزات خاصی یا دانش قبلی احتیاج ندارد و می تواند بداهه نوازی با مواد موجود در آن زمان ، غالبا توسط افراد آموزش دیده باشد.
کمکهای اولیه تقریباً در همه حیوانات انجام می شود ، مانند کمک های اولیه برای حیوانات اهلی ، اگرچه این مقاله به مراقبت از بیماران انسانی مربوط می شود.
تاریخ بهروزرسانی
۲ مهر ۱۳۹۸
آموزش
ایمنی داده
arrow_forward
ایمنی با درک اینکه توسعهدهندگان چگونه دادههای شما را جمعآوری و همرسانی میکنند شروع میشود. شیوههای حفظ امنیت و حریم خصوصی دادهها ممکن است براساس استفاده، منطقه، و سن شما متفاوت باشد. توسعهدهنده این اطلاعات را ارائه کرده است و ممکن است آن را درطول زمان بهروزرسانی کند.
هیچ دادهای با اشخاص ثالث همرسانی نمیشود
درباره نحوه اعلام همرسانی دادهها توسط توسعهدهندگان بیشتر بدانید
هیچ دادهای جمعآوری نمیشود
درباره نحوه اعلام جمعآوری دادهها توسط توسعهدهندگان بیشتر بدانید