Exención de responsabilidade: esta aplicación non está afiliada nin representativa de ningunha entidade gobernamental. É unha plataforma privada desenvolvida con fins educativos. Calquera información ou servizo proporcionado por esta aplicación non está avalado nin sancionado por ningunha autoridade gobernamental. Fonte do contido: https://legislative.gov.in/constitution-of-india/
भारत का संविधान विश्व के किसी भी गणी गण्िश्व श का सबसे लंबा लिखित संविधान है। इसमें अब 465 अनुच्छेद, तथा 12 अनुसूचियूचियाहं2 2 याहें भागों में विभाजित है। परन्तु इसके निर्माण के समय मूल संूल संवाेन 3 विन 3 विनण ुच्छेद, जो 22 भागों में विभाजित थे इसइ इसे इसइ ें में सूचियां थीं। संविधान में सरकार के संसदीय स्वर्वरूववववव वे संसदीय ्था की गई है जिसकी संरचना कुछ अपवारिसाइ िाििाा ना ्त संघीय है। केन्द्रीय कार्यपालिका का सांविधंविधा॰्यपालिका राष्ट्रपति है। भारत के संविधान की धारा 79 के अनुसानुसार, ीक्ी्के संसद की परिषद् में राष्ट्रपति तथति तथा जसा हहह न्हें राज्यों की परिषद राज्यस्यसभल भथ भी परिषद सदन लोकसभा के नाम से जाना जाता है। संविधान की धारा 74 (1) में यह व्यवस्वस्थह हई थह ह राष्ट्रपति की सहायता करने तथा उसे नाहे सहायता े लिए एक मंत्रिपरिषद होगा जिसका प्रन्र।म्रिषद त्री होगा, राष्ट्रपति इस मंत्रिप्रिपर्ट्रपति इह े अनुसार अपने कार्यों का निष्पादनादन्यों इस प्रकार वास्तविक कार्यकारी शकी शक्रििऍविक िषद् में निहित है जिसका प्रमुख प्हित हैनिसका जो वर्तमान में नरेन्द्र मोदी हैं।
मंत्रिपरिषद सामूहिक रूप से लोगों कฤे कฤे कฤ िक ा) के प्रति उत्तरदायी है। प्रत्येक राज्य में एक विधानसभा हैै जम्मू कश्मीर, उत्तर प्रदेश, बिहार, मारहाह, म्रदेश कर्नाटक e है जिसे विधानपरिषद कहा जाता है। राज्यपाल राज्य का प्रमुख है। प्रत्येक राज्य का एक राज्यपाल गाजोहाा एक ्य की कार्यकारी शक्ति उसमें निहिऀोहि। हितो की मंत्रिपरिषद, जिसका प्रमुख मुख्यम॰ाहम्रमुख ज्यपाल को उसके कार्यकारी कार्योर्योर्योर्यों नाने नऍऍ्यकारी में सलाह देती है। राज्य की मंत्रिपरिषद् सामूहिक रूत्रिपरिषद् की विधान सभा के प्रति उत्तरदायी है।
संविधान की सातवीं अनुसूची में संसदजाथाऍ ताद ऍ ची विधायिकाओं के बीच विधायी शक्तियोतियोतियों रवि कयं कयि िधायी ा गया है। अवशिष्ट शक्तियाँ संसद में विहित हैैत केन्द्रीय प्रशासित भू-भागों को सर्षर्षित ेत्र कहा जाता है।
A Constitución da India en hindi é a lei suprema da India. Establece o marco que define os principios políticos fundamentais, establece a estrutura, os procedementos, as competencias e os deberes das institucións gobernamentais e establece os dereitos fundamentais, os principios directivos e os deberes dos cidadáns. É a constitución escrita máis longa de calquera país soberano do mundo. A nación está gobernada por ela. B. R. Ambedkar é considerado como o seu principal arquitecto.
Impártese a supremacía constitucional e non a supremacía parlamentaria, xa que non é creada polo Parlamento senón, por unha asemblea constituínte, e adoptada polo seu pobo, cunha declaración no seu preámbulo. O Parlamento non pode anular a Constitución.
Foi adoptada pola Asemblea Constituínte o 26 de novembro de 1949 e entrou en vigor o 26 de xaneiro de 1950. Coa súa adopción, a Unión da India converteuse na República da India moderna e contemporánea substituíndo a Lei do Goberno da India de 1935 como o goberno fundamental do país. documento. Para garantir a autoctonía constitucional, os redactores da constitución derrogaron as Actas anteriores do Parlamento británico a través do artigo 395 da constitución. A India celebra a súa entrada en vigor o 26 de xaneiro de cada ano, como Día da República.
Declara a India unha república soberana, socialista, laica e democrática, que garante aos seus cidadáns a xustiza, a igualdade e a liberdade, e tenta promover a fraternidade entre eles.
Última actualización
24 de mar. de 2024
Libros e obras de consulta