Só dispoñible en xaponés.
■ Prólogo
Fóra chove, e parece que nin sequera para. Segue descendendo sen piedade con Zaza.
"Ah, debería parar cedo"
Lavei a roupa e non teño pensado ir a ningún lado, pero dalgunha maneira creo que si.
Sinto que teño unha voz nalgún lugar polos meus sentimentos.
"Kun, kun"
Cando abrín a porta de entrada e mirei arredor, un canciño estaba mollado e berraba.
Era coma se chorase, probablemente porque era sentimental pola choiva.
Ese foi o comezo da súa e da miña historia.
Antigo edificio de estilo occidental. Aquí hai moitas salas, a maioría das cales permanecen pechadas.
Sentín como se me chamasen desde algún lugar. Na parte traseira do edificio de estilo occidental, abrín a porta para que me guiasen.
O son chirrido. O cheiro a po e mofo. Retrato nunha parede sucia. Unha persoa moi fermosa. É un home ou unha muller? Aquí hai unha existencia transcendental, como o xénero.
"Oh, unha rapaza fermosa. Fufufu. Non tanto como eu. Pero es tan agradable. Como? Non me pertences. Chupáreche ata os ósos e querote".
Un antigo edificio de estilo occidental onde non vive ninguén.
Ti que estabas deambulando pola mansión sen lembrar o motivo polo que chegaches ao edificio de estilo occidental que parece ser unha pantasma en calquera momento.
Sen sentirme misterioso e asustado, abrín unha das portas para deixarme guiar por algo.
Unha sala chea de infinidade de cadros.
O que máis chamaba a atención foi o retrato coas palabras "Vampiro".
Un fermoso retrato que dubida. Estaba chamando involuntariamente ao retrato.
Entón, o retrato que tiña diante falou de súpeto.
"Persona fermosa. Gustaríache contratar comigo para a vida eterna?"
Un santuario que se di que foi atrapado por un raposo malo hai tempo. Ti que visitaches o santuario escuro mesmo durante o día para deixarte guiar por algo.
O espazo encheuse de aire frío e misterioso. Atopei unha máscara moi bonita no fondo do santuario.
Un home moi fermoso está diante de ti que colleu casualmente a túa máscara.
Fermosa, podes romper a mala maldición que me atrapaba?
Ben, o que fas depende de ti.
Guiados polo retrato no que están contidos os monstros, derivan as súas "palabras" a cambio de "espírito (forza física)".
■ Presentación do personaxe
"Noivo chupa sangue"
Vampiro de carreira
Actor de voz: Hagi Sagisawa
"Noivo enganado"
Raza demo do raposo
Actor de voz: aki
"Príncipe Demonio do Mundo Demonio"
Demo de raza
Actor de voz: Hirame Ichijo
"Neno lobo perdido"
Raza Lobishome
Actor de voz: Yakumo
Ilustración: Yoshiyuki Juntomo
Escenario: Akira Ogata
■ Como xogar
Ao premer o botón "Falar", o monstro privache da túa "saúde" e fala "aleatoriamente".
Cando te quedes sen forzas, estarás "restrinxido" e non poderás "falar" ata que te recuperes en certa medida.
Xoga ben para non consumir completamente a túa forza física.
A forza física recuperarase de forma natural co paso do tempo.
Inicialmente, só pode seleccionar un "modo", pero pode aumentar o número de voces que pode escoitar "liberando todas as voces" ou "borrando o evento".
Podes escoitar a "voz" publicada en "Memorial" aínda que non teñas forza física, así que disfruta de "Memorial" cando te quedes sen forza física.
Ademais, mediante a compra de artigos, pódense obter efectos como "aumentar a resistencia e a forza física" e "non mostrar publicidade".
Non obstante, podes xogar ata o final se tes tempo sen comprar nada.
Xoga mentres tomas un descanso de cando en vez para a túa saúde e a túa carteira.
Ademais, este é un soliloquio, pero como o número de personaxes aumentará no futuro, podes mercar artigos ou impulsar anuncios pensando que estás animando, non?
Podes mercar "elixir de bruxa" que restaura a túa forza física tantas veces como queiras ^^
Entón, disfruta do "mozo monstro".
(C) KoeSpace
Última actualización
10 de mar. de 2024