CrPC 1973 English Study Guide
Inniheldur auglýsingarInnkaup í forriti
4,7star
4,7 þ. umsagnir
100 þ.+
Niðurhal
Fyrir alla aldurshópa
info
Um þetta forrit
Fyrirvari: Þetta forrit er ekki tengt eða fulltrúi ríkisaðila. Það er einkavettvangur þróaður í fræðslutilgangi. Allar upplýsingar eða þjónusta sem þetta app veitir eru ekki samþykktar eða viðurkenndar af stjórnvöldum. Efnisheimild: https://lddashboard.legislative.gov.in/actsofparliamentfromtheyear/code-criminal-procedure-act-1973
Lögin um meðferð sakamála (CrPC) eru meginlöggjöfin um málsmeðferð við stjórnun efnisrefsilaga á Indlandi. Það var sett árið 1973 og tók gildi 1. apríl 1974.[2] Það veitir tæki til að rannsaka glæpi, handtaka grunaða glæpamenn, söfnun sönnunargagna, ákvörðun um sekt eða sakleysi sakborningsins og ákvörðun refsingar hinna seku. Auk þess fjallar það einnig um óþægindi almennings, forvarnir gegn brotum og framfærslu eiginkonu, barns og foreldra.
Sem stendur innihalda lögin 484 kafla, 2 viðauka og 56 eyðublöð. Hlutunum er skipt í 37 kafla.
Saga
Á Indlandi á miðöldum, eftir landvinninga múslima, tóku múhameðskir hegningarlög við gildi. Breskir ráðamenn samþykktu reglugerðarlögin frá 1773 þar sem hæstiréttur var stofnaður í Kalkútta og síðar í Madras og í Bombay. Hæstiréttur átti að beita breskum réttarfarslögum á meðan hann dæmdi í málum þegna krúnunnar. Eftir uppreisnina 1857 tók krúnan við stjórninni á Indlandi. Lög um meðferð sakamála, 1861, voru samþykkt af breska þinginu. Kóðinn frá 1861 hélt áfram eftir sjálfstæði og var breytt árið 1969. Það var loksins skipt út árið 1972.
Flokkun brota samkvæmt lögum
Þekjanleg og óþekkjanleg brot
Aðalgrein: Þekjanlegt brot
Þekjanleg brot eru þau brot sem lögreglumaður getur handtekið fyrir án heimildar dómstóla í samræmi við fyrstu áætlun reglnanna. Í óþekkjanlegum málum er lögreglumaður aðeins heimilt að handtaka eftir að hafa fengið tilhlýðilega heimild með heimild. Óþekkjanleg brot eru almennt hlutfallslega vægari brot en auðþekkjanleg. Þekjanleg brot tilkynnt samkvæmt kafla 154 Cr.P.C en óþekkjanleg brot sem tilkynnt er um samkvæmt kafla 155 Cr.P.C. Fyrir óþekkjanleg brot hefur sýslumaður heimild til að taka vitneskju samkvæmt kafla 190 Cr.P.C. Samkvæmt kafla 156(3) Cr.P.C er sýslumaður bær til að beina því til lögreglu að hún skrái málið, rannsakar það sama og leggi fram beiðnina/skýrsluna til niðurfellingar. (2003 P.Cr.L.J.1282)
Stefna-mál og heimildarmál
Samkvæmt kafla 204 í lögum skal sýslumaður, sem veitir vitneskju um brot, gefa út boðun til að mæta ákærða ef málið er stefna. Ef málið virðist vera heimildarmál getur hann gefið út heimild eða stefnu, eftir því sem honum sýnist. Í w-lið 2. kafla laganna er stefna-mál skilgreint sem mál sem lýtur að afbroti og sé ekki heimildarmál. Hluti 2(x) laga skilgreinir heimildarmál sem mál sem tengist afbroti sem refsað er með dauða, lífstíðarfangelsi eða fangelsi lengur en tvö ár.
Lögin um meðferð sakamála (CrPC) eru meginlöggjöfin um málsmeðferð við stjórnun efnisrefsilaga á Indlandi. Það var sett árið 1973 og tók gildi 1. apríl 1974.[2] Það veitir tæki til að rannsaka glæpi, handtaka grunaða glæpamenn, söfnun sönnunargagna, ákvörðun um sekt eða sakleysi sakborningsins og ákvörðun refsingar hinna seku. Auk þess fjallar það einnig um óþægindi almennings, forvarnir gegn brotum og framfærslu eiginkonu, barns og foreldra.
Sem stendur innihalda lögin 484 kafla, 2 viðauka og 56 eyðublöð. Hlutunum er skipt í 37 kafla.
Saga
Á Indlandi á miðöldum, eftir landvinninga múslima, tóku múhameðskir hegningarlög við gildi. Breskir ráðamenn samþykktu reglugerðarlögin frá 1773 þar sem hæstiréttur var stofnaður í Kalkútta og síðar í Madras og í Bombay. Hæstiréttur átti að beita breskum réttarfarslögum á meðan hann dæmdi í málum þegna krúnunnar. Eftir uppreisnina 1857 tók krúnan við stjórninni á Indlandi. Lög um meðferð sakamála, 1861, voru samþykkt af breska þinginu. Kóðinn frá 1861 hélt áfram eftir sjálfstæði og var breytt árið 1969. Það var loksins skipt út árið 1972.
Flokkun brota samkvæmt lögum
Þekjanleg og óþekkjanleg brot
Aðalgrein: Þekjanlegt brot
Þekjanleg brot eru þau brot sem lögreglumaður getur handtekið fyrir án heimildar dómstóla í samræmi við fyrstu áætlun reglnanna. Í óþekkjanlegum málum er lögreglumaður aðeins heimilt að handtaka eftir að hafa fengið tilhlýðilega heimild með heimild. Óþekkjanleg brot eru almennt hlutfallslega vægari brot en auðþekkjanleg. Þekjanleg brot tilkynnt samkvæmt kafla 154 Cr.P.C en óþekkjanleg brot sem tilkynnt er um samkvæmt kafla 155 Cr.P.C. Fyrir óþekkjanleg brot hefur sýslumaður heimild til að taka vitneskju samkvæmt kafla 190 Cr.P.C. Samkvæmt kafla 156(3) Cr.P.C er sýslumaður bær til að beina því til lögreglu að hún skrái málið, rannsakar það sama og leggi fram beiðnina/skýrsluna til niðurfellingar. (2003 P.Cr.L.J.1282)
Stefna-mál og heimildarmál
Samkvæmt kafla 204 í lögum skal sýslumaður, sem veitir vitneskju um brot, gefa út boðun til að mæta ákærða ef málið er stefna. Ef málið virðist vera heimildarmál getur hann gefið út heimild eða stefnu, eftir því sem honum sýnist. Í w-lið 2. kafla laganna er stefna-mál skilgreint sem mál sem lýtur að afbroti og sé ekki heimildarmál. Hluti 2(x) laga skilgreinir heimildarmál sem mál sem tengist afbroti sem refsað er með dauða, lífstíðarfangelsi eða fangelsi lengur en tvö ár.
Uppfært
Öryggi hefst með skilningi á því hvernig þróunaraðilar safna og deila gögnunum þínum. Persónuvernd gagna og öryggisráðstafanir geta verið breytilegar miðað við notkun, svæði og aldur notandans. Þetta eru upplýsingar frá þróunaraðilanum og viðkomandi kann að uppfæra þær með tímanum.
Einkunnir og umsagnir
4,7
4,63 þ. umsagnir
Nýjungar
Bug fixes and improvements
Þjónusta við forrit
Um þróunaraðilann
Mohit Agarwal
mohitagarwal92@gmail.com
Near JBN School Naya Basti Shahpura(M)
Shahpura
Jaipur, Rajasthan 303103
India
undefined
