ნეაპოლიტანელმა მხატვარმა დაამთავრა ნეაპოლის სახვითი ხელოვნების აკადემია. ჩემი ლექსი ეძღვნება დაკარგულ სიყვარულს, იმ მტანჯველ დუმილს, რომელიც გულში მიპყრობს ყოველ ჯერზე, როცა მოგონებები თან ახლავს წარსულ დროში და მაგრძნობინებს მოჩვენებას, რომელიც ათვალიერებს თავისი წარსული ცხოვრების წუთებს, იმის ცოდნა, რომ ეს აღარასოდეს იქნება შესაძლებელი მის ცხოვრებაზე დაბრუნება. ვწერ ჩემს სულზე, ჩემს ტკივილზე. ვწერ მის არყოფნაზე, ჩემს ტკივილზე.