იმ დღეს მე გკითხე, ტომოკი ხარ თუ არა, გახსოვდეთ, როგორ ასწიეთ თავი და როგორ აუკეცით მკვეთრ მზერას ცეცხლის ჭურვივით ... თქვენი მზერა სიმძაფრისა და გამოწვევის მიუხედავად, გემრიელი იყო.
არ ვიცი ასე სწრაფად როგორ გამძარცვე, ჯუმან, არ მესმის, როგორ მომიჯადოვე მას შემდეგ, რაც პირველად თვალები მიყურებდა.
იმ დღეს ბევრი გამოგიწვიე, უფრო მწყურია შენი პროვოცირება ყოველი სიტყვის შემდეგ და ყოველი წინადადების შემდეგ, შენი ნერვიულობა გემრიელი იყო, ყურების სიწითლე - ამაღელვებელი.
კაფედან, ჯუმანიდან რომ გამოვედი, გადავწყვიტე, რომ ჩემი იქნებოდი, არასდროს მოგცემ უფლებას, სხვისი ყოფილიყავი!