УЙГОНИШ
Kendinning yuziga tarsaki келіп түскенида
күннің шығуына әлі бір сағат бор еді. Джин Чалгандек
йотоғидан сапчиб турди. Yotogʻi алдында үлкен, керемет бір одам
Kendinga qarab kulimsirab turardi. Сочлари оʻта гайритабий
bo’lib, har bir tolasi goʻyo kamondan uchib çıkmaga shay
тұрған oʻqqa oʻxshardi. Kiyimi esa toshbaqaning kosasini esga
solardi. Oyoqlari yoʻq deydigan деңгейде кіші, qoʻllari esa
үшін, ақырында үлкен еді. Goʻyoki, біраз бұрын Kendinning
юзига түскен shapaloq ayni shu gʻalati odam jimjilogʻining ishi
еді. Нима bo’lganini angray olmagan Kendin oʻziga kelgaç,
tarsaki taʼsiri астында qoʻrqqancha ikkilangan koʻyi soʻradi:
- Менға не болды?
- Qoʻrqma, ештеңели нәрсе емес, сені jin chaldi!, - деді
bahaybat qoʻlli, mitti ойқли одам. Инсонни дахшатға соланатын
bu javobdan Kendin o’zini yo’qotib qo’ydi.
-Джин?! Qanaqa jin?, - деді Кендин асабий, hayron va qo’rqqan
уақытта.
U gʻalati odam mitti ойықтарын көремін bir baleron kabi mohirlik
bilan oʻynatar, havoda goʻyo bıçakning үстінде aylanayotgandek
aylanar, soʻngra birdan toʻxtab, soʻzlashda devam etardi:
- Джинман. Халиги бор эдику, «Мендан нима тиласанг,
tilagingni bajo keltiraman” дейдіgan jin. Ха, мана оша
ер адам!
Kendin dovdirab qoldi. Jin olduğu айтқан bu gʻayritabiiy maxluq
soʻzlashda жалғастырды:
Дәстүрді жүктеп жалғастыруды мүмкін.
Жаңартылған күні
2025 ж. 09 қыр.