ការបដិសេធ៖ កម្មវិធីនេះមិនមានទំនាក់ទំនងជាមួយ ឬតំណាងអង្គភាពរដ្ឋាភិបាលណាមួយឡើយ។ វាជាវេទិកាឯកជនមួយដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់គោលបំណងអប់រំ។ ព័ត៌មាន ឬសេវាកម្មណាមួយដែលផ្តល់ដោយកម្មវិធីនេះមិនត្រូវបានគាំទ្រ ឬដាក់ទណ្ឌកម្មដោយអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលណាមួយឡើយ។ ប្រភពខ្លឹមសារ៖ https://legislative.gov.in/constitution-of-india/
भारत का संविधान विश्व के किसी भी गणतांत्रिक देश का सबसे लंबा लिखित संविधान है। इसमें अब 465 अनुच्छेद, យ៉ាងណាក៏ដោយ 12 अनुसूचियां हैं और ये 22 भागों में विभाजित है। మరింత చూడండి संविधान में सरकार के संसदीय स्वरूप की व्यवस्था की गई है जिसकी संरचना कुछ अपवंादकीं के अतरिकी केन्द्रीय कार्यपालिका का सांविधानिक प्रमुख राष्ट्रपति है. भारत के संविधान की धारा 79 के अनुसार, केन्द्रीय संसद की परिषद् में राष्ट्रपति तथा अनुसार, केन्द्रीय संसद की परिषद् में राष्ट्रपति तथर हर्रपति तथा दिर्रिन हैं के नाम से जाना जाता है. संविधान की धारा 74 (1) में यह व्यवस्था की गई है कि राष्ट्रपति की सहायता करने हकता एले ले से एपरिषद होगा. इस प्रकार वास्तविक कार्यकारी शक्ति मंत्रिपरिषद् में निहित है जिसका म्रमुख प्रधारहोम्री है जिसका म्रमुख प्रधारहोम्री है जोन हर्रम्री है। ធ.
मंत्रिपरिषद सामूहिक रूप से लोगों के सदन (लोक सभा) के प्रति उत्तरदायी है। प्रत्येक राज्य में एक विधानसभा है។ जम्मू कश्मीर, उत्तर प्रदेश, बिहार, महाराष्ट्र, कर्नाटक, आंध्रप्रदेश និង तेलांगनका में ए మరింత చూడండి राज्यपाल राज्य का प्रमुख है។ प्रत्येक राज्य का एक राज्यपाल होगा तथा राज्य की कार्यकारी शक्ति उसमें निहित होगी ។ मंत्रिपरिषद, जिसका प्रमुख मुख्यमंत्री है, राज्यपाल को उसके कार्यकारी कार्यों के निषहापादन में राज्य की मंत्रिपरिषद् सामूहिक रूप से राज्य की विधान सभा के प्रति उत्तरदायी है।
संविधान की सातवीं अनुसूची में संसद तथा राज्य विधायिकाओं के बीच विधायी शक्तियोिं का अवशिष्ट शक्तियाँ संसद में विहित हैं ។ केन्द्रीय प्रशासित भू-भागों को संघराज्य क्षेत्र कहा जाता है។
រដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃប្រទេសឥណ្ឌាជាភាសាហិណ្ឌី គឺជាច្បាប់កំពូលរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។ វាដាក់ក្របខ័ណ្ឌកំណត់គោលការណ៍នយោបាយជាមូលដ្ឋាន បង្កើតរចនាសម្ព័ន្ធ នីតិវិធី អំណាច និងភារកិច្ចរបស់ស្ថាប័នរដ្ឋាភិបាល និងកំណត់សិទ្ធិជាមូលដ្ឋាន គោលការណ៍ណែនាំ និងភារកិច្ចរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ វាជារដ្ឋធម្មនុញ្ញដែលសរសេរយូរបំផុតនៃប្រទេសអធិបតេយ្យណាមួយក្នុងពិភពលោក។ ប្រទេសជាតិត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយវា។ B. R. Ambedkar ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាស្ថាបត្យករសំខាន់របស់វា។
វាផ្តល់នូវឧត្តមភាពរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងមិនមែនសភាជាន់ខ្ពស់ទេ ព្រោះថាវាមិនត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយសភា ប៉ុន្តែដោយសភាធម្មនុញ្ញ និងអនុម័តដោយប្រជាជនរបស់ខ្លួន ជាមួយនឹងសេចក្តីប្រកាសនៅក្នុងបុព្វកថារបស់វា។ សភាមិនអាចជាន់លើរដ្ឋធម្មនុញ្ញបានទេ។
វាត្រូវបានអនុម័តដោយសភាធម្មនុញ្ញនៅថ្ងៃទី 26 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1949 ហើយចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី 26 ខែមករា ឆ្នាំ 1950។ ជាមួយនឹងការអនុម័តរបស់វា សហភាពឥណ្ឌាបានក្លាយទៅជាសាធារណរដ្ឋឥណ្ឌាទំនើប និងសហសម័យជំនួសដោយច្បាប់រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា ឆ្នាំ 1935 ជាការគ្រប់គ្រងជាមូលដ្ឋានរបស់ប្រទេស។ ឯកសារ។ ដើម្បីធានាបាននូវស្វ័យភាពតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញ អ្នកបង្កើតរដ្ឋធម្មនុញ្ញបានលុបចោលសកម្មភាពពីមុនរបស់សភាអង់គ្លេសតាមរយៈមាត្រា 395 នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។ ប្រទេសឥណ្ឌាប្រារព្ធពិធីចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី 26 ខែមករាជារៀងរាល់ឆ្នាំ ជាថ្ងៃសាធារណរដ្ឋ។
វាបានប្រកាសប្រទេសឥណ្ឌាជាអធិបតេយ្យភាព សង្គមនិយម សង្គមនិយម សាធារណៈរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យ ដោយធានាដល់ពលរដ្ឋរបស់ខ្លួននូវយុត្តិធម៌ សមភាព និងសេរីភាព និងខិតខំលើកកម្ពស់ភាតរភាពក្នុងចំណោមពួកគេ។
បានដំឡើងកំណែនៅ
24 មីនា 2024