संत ज्ञानेश्वर विरचित ज्ञानेश्वरी या ग्रंथातील शेवटच्या - (ओवी १७ ४ १८०२) - १८ व्या.
ज्ञानेश्वरीच्या सुरुवातीला करता, शेवटच्या विश्वात्मक (निराळ्या निराळ्या) देवाला आपण पसायदान पसायदान पसायदान (मागताना)
जे खळांची व्यंकटी | तयां सत्कर्मीं रती || भूतां परस्परें | मैत्र ||
ज्या () आहेत त्यांच्यातील (प्रवृत्ती) (होवो), तर त्यांची होवोत होवोत! {जेथे सुद्धा "विनाशायच दुष्कृताम्" (नाश) मी जन्म घेतो म्हंटले म्हंटले, तेथे त्याही "" मागितला} पसायदानामध्ये.
दुरिताचें तिमिर | विश्व स्वधर्म सूर्यें || जो जे वांछील तो ते लाहो | || ||
वेदांनी "तमसो मा सद्गमय |" ज्याप्रमाणे आगीचा, नदीचा प्रवाहित, त्याच प्रमाणे. ह्याचा परिणाम असा, ज्याला ज्याला जे मिळेल कारण, कारण जर एका तर तर तर, तर तर तर तर आहे आहे आहे आहे आहे
ಉಲ್ಲೇಖ:
https://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%AA%E0%A4%B8%E0%A4%BE%E0%A4%AF%E0%A4%A6%E0%A4%BE%E0 % ಎ 4% ಎ 8
ಅಪ್ಡೇಟ್ ದಿನಾಂಕ
ಜೂನ್ 10, 2024