UYG'ONISH
Kendinning yuziga kutilmagan tarsaki kelib tushganida
quyoshning chiqishiga hali bir soat bor edi. Jin chalgandek
yotogʻidan sapchib turdi. Yotogʻi oldida katta, ajoyib bir odam
Keninga qarab kulimsirab turardi. Sochlari oʻta gʻayritabiiy
ໂບລີບ, har bir tolasi goʻyo kamondan uchib chiqishga shay
turgan oʻqqa oʻxshardi. Kiyimi esa toshbaqaning kosasini esga
ແສງອາທິດ. Oyoqlari yoʻq deydigan darajada kichik, qoʻllari esa
aksincha, nihoyatda katta edi. Goʻyoki, biroz avval Kendinning
yuziga tushgan shapaloq ayni shu gʻalati odam jimjilogʻining ishi
edi. Nima bo’lganini anglay olmagan Kendin oʻziga kelgach,
tarsaki ta'siri ostida qoʻrqqancha ikkilangan koʻyi soʻradi:
- ເມການິມາໂບດີ?
- Qoʻrqma, xavotirli narsa emas, seni shunchaki jin chaldi!, - dedi
bahaybat qoʻlli, mitti oyoqli odam. Insonni dahshatga soladigan
bu javobdan Kendin o’zini yo’qotib qo’ydi.
- ຈິນ?! Qanaqa jin?, - dedi Kendin asabiy, hayron va qo'rqqan
Holatda.
U gʻalati odam mitti oyoqlarini xuddi bir baleron kabi mohirlik
ບິລັນ ໂອຍນະທາ, ຮາໂວດາ ໂກໂຢ ປິໂກຄິນ ອຸດທິດາ ອິລານາຢອດກັນເດກ
aylanar, soʻngra birdan toʻxtab, soʻzlashda davom etardi:
- ຜູ້ຊາຍ jinman. Haligi bor ediku, “Mendan nima tilasang,
tilagingni bajo keltiraman” deydigan jin. ຮາ, ມານາໂອຊາ
ຜູ້ຊາຍ!
Kendin dovdirab qoldi. Jin ekanini aytgan bu gʻayritabiiy maxluq
soʻzlashda davom etdi:
Dasturni yuklab olib davomini o'qishingiz mumkin.
ອັບເດດແລ້ວເມື່ອ
9 ກ.ຍ. 2025