Еден од најголемите проблеми на сенегалскиот здравствен систем, и на африканските земји воопшто, е недостатокот на комуникација помеѓу здравствените работници и нивната јавност. Просечниот Сенегалец генерално не е информиран за реалните состојби на здравствениот систем, како и за основните принципи на грижа кои можат да бидат предмет на раздор или недоразбирање меѓу професионалците и пошироката јавност.
Слично, постои опиплив недостаток на предуслови во однос на одредени итни процедури кои секој поединец, член на кругот на здравствени работници или не, мора да ги асимилира за да ги максимизира шансите на засегнатите. Исто така, во нашите таканаречени земји во развој воопшто, постои недостиг на вклученост од страна на властите за вистинските приоритети на здравствениот систем.